Αρχικός φόβος, φοβίες. Δύο διαφορετικά πράγματα αλλά το δεύτερο με πολλές προεκτάσεις.
Ξεκίνησα τις οδηγικές ''ανησυχίες μου'' πολύ νωρίς. Άρχισα λίγο ανορθόδοξα, σε ένα αδιέξοδο στενό κάπου στην Ν.Ιωνία - Αττικής μαθαίνοντας εμπρός και πίσω μέχρι που το πάρκαρα στην μάντρα πίσω μου
Μετά όπου έβρισκα αλάνα στα 12 με 14 όλα αυτά. Στα 18 οδηγούσα μέχρι και φορτηγό.
Αυτη η μανία οδήγησης με ακολουθεί ολα τα επόμενα χρόνια απο τον στρατό μέχρι τώρα, πάντα επαγγελματικά.
Ο αρχικός φόβος ερχόταν οταν πρωτομάθαινα και προσπαθούσα να ξεκινήσω και έσβηνε......έσβηνε.........νόμιζα ότι έφταιγα.......άκουγα και μουρμούρα από τον πατέρα μου, αλλά ανακάλυψα τελικά ότι το opel kadet έφταιγε. Οτι και εάν οδηγούσα μετά δεν έσβηνε.... αυτό είχε το κουσούρι του. Ηθελε μπόοοοοολικο γκάζι.
ΟΙ φοβίες τώρα ειδικά στους νέους οδηγούς είναι πολλές. Προσπέρασμα, βροχή, ομίχλη, ατυχήματα, βλάβες, και αλλά πολλά που τότε είναι όλα μέσα στο κεφάλι σου και σίγουρα κάνουν το στομάχι σου να δένεται κόμπος. Αυτό είναι ιδιαίτερα κουραστικό και εξουθενώνει τον νέο οδηγό.
Περνώντας τα χρόνια περνάνε στο υποσυνείδητο και λειτουργείς με πιο καθαρό μυαλό και λιγότερη κόπωση από αυτά.
Θυμάμαι την πρώτη μου ασφάλτινη διαδρομή που μου εμπιστεύτηκε ο πατέρας μου το αυτοκίνητο. Το πήρα απο το Μενίδι και ανέβηκα στον Αγ. Μερκούριο με επιστροφή. Για όσους έχουν κάνει αυτό τον δρόμο καταλαβαίνουν τον βαθμό δυσκολίας. Όταν γύρισα σπίτι απο την μία η χαρά απο την αλλη η υπερένταση, κοιμήθηκα απο το απόγευμα μέχρι το πρωί σερί
Μπορεί να περνάνε τα χρόνια να γινόμαστε ολο και πιο συνειδητοποιημένοι οδηγοί, αλλα πάντα κάποιες φοβίες μένουν για κάποιους.
Εδώ μπορείς να τις μοιράσεις, στις φοβίες που σίγουρα πρέπει να εχουμε μέσα μας, δηλαδή να είμαστε προσεκτικοί ειδικά στο τι συμβαίνει γύρω μας και κυριολεκτώ στο '' γύρο μας '' διότι εαν δεν παρατηρείς τους καθρέπτες σου και δεν μπορείς να προβλέπεις εστω και στοιχειωδώς το προτίθεται να κάνει ο εμπρός, πίσω, στο πλάι σου οδηγός, σίγουρα κάποια στιγμή θα βρεθείς προ εκπλήξεως. Πολλά πρέπει να φοβάσαι μην συμβούν, γιαυτο και πρέπει να εισαι και προετοιμασμένος. Τακτικοί έλεγχοι στο όχημα σου στα ελαστικά σου να κάνεις τα προγραμματισμένα σέρβις του οχήματος σου και να μην αφήνεις τίποτα στην τύχη του.
Υπάρχουν και οι φοβίες που << πρέπει >> να τις κουβαλάμε μαζί μας για δική μας ασφάλεια. Πρέπει να φοβόμαστε σε ακραίες συνθήκες να το παίζουμε Σουμάχερ, πρέπει να φοβόμαστε για το χειρότερο οταν παραβαίνουμε τον Κ.Ο.Κ. και δημιουργούμε ατυχήματα που μπορεί να κοστίσουν ανθρώπινη ζωή, πρέπει να φοβόμαστε οταν ταξιδεύουμε και εχουμε μικρά παιδια ανασφάλιστα στο πίσω κάθισμα και αλλες πολές φοβίες που πάντα πρέπει πρώτα να τις σκεφτόμαστε και μετά να λέμε οτι δεν το σκέφτηκα και να δικαιολογούμε τον εαυτό μας.
Πάντως εγώ αυτό που ιδιαίτερα αποφεύγω ειδικά τον Χειμώνα να κινούμαι σε παγωμένους δρόμους, ειχα και μερικά ατυχήματα στο παρελθόν οπότε δεν με εντυπωσιάζει πλέον ενα χειμερινό τοπίο και οι προεκτάσεις του.