Ανοίγω αυτό το θέμα, για να γράφουμε τα καθημερινά συμβάντα του καθενός.
Και ξεκινάω...
Πάω το πρωί, 10:30, στην τράπεζα για μια δουλειά και παρκάρω με αλάρμ μπροστά σε αυτήν σε μία θέση που είναι για φορτοεκφορτώσεις...
Τελειώνω την δουλειά και βγαίνοντας από την τράπεζα πάω στο γραφείο.
Κατά την 5 το απόγευμα τρώω φλασιά, που έχω παρκάρει? (έπρεπε να πάω σε μια δουλειά 5:30).
Θυμάμαι ότι πάρκαρα μπροστά στην τράπεζα.......
Πάω προς τα εκεί με 2 ερωτηματικά.
1. Θα έχω πινακίδες?
2. Θα έχει μπαταρία?
Φτάνοντας βλέπω τα αλάρμ να δουλεύουν και οι πινακίδες στη θέση τους. Ώπα λέω τυχεροί είμαστε...
Ξεκλειδώνω, όλα καλά.
Μπαίνω μέσα, πάω να βάλω μπροστά.....τίποτα. Το ρεύμα δεν έφτανε
Τηλ. service και ήρθαν να με εκκινήσουν...
Συμπέρασμα. Μετά από 7 ώρες με αλάρμ η μπαταρία τελειώνει....
- Το blog μου
"Αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω?"
1. Μπαίνω στο στρατόπεδο, όταν υπηρετούσα, παρκάρω, ανάβω το εσωτερικό φως για να μαζέψω κάτι πράγματα, βγαίνω, κλειδώνω και το ξεχνάω αναμμένο. Ενώ κοιμόμουν μου έρχεται ξαφνικά στο μυαλό ότι το έχω ανοιχτό, πετάγομαι από το κρεβάτι, τρέχω στο θαλαμόσκυλο, παίρνουμε τηλέφωνο στην πύλη, ρωτάμε τον Αξ. Πύλης αν το βλέπει αναμμένο, αυτός νομίζει ότι είναι σβηστό γιατί δίπλα έχει κολόνα φωτισμού, ξυπνάω το πρωί, τρέχω κάτω και το βλέπω να δουλεύει. Ευτυχώς, δεν είχε τελειώσει η μπαταρία. Βάζω, λοιπόν, μπροστά και το αφήνω όση ώρα κάναμε γυμναστική, φάγαμε πρωινό και κάναμε την πρωινή αναφορά για να μαζέψει, έστω και λίγο, ισχύ για να ξεκινήσει το μεσημέρι. Ενώ κατεβαίνω να το σβήσω, βγαίνει ανακοίνωση στα μεγάφωνα ότι κάποιος ξέχασε αναμμένο το αυτοκίνητο...!!!
2. Δύο φορές το ίδιο σενάριο. Έχω αφήσει βενζίνη ελάχιστη, το λαμπάκι ανάβει μιας και σκοπεύω να βάλω από συγκεκριμένο πρατήριο. Με παίρνουν τηλέφωνο, βγαίνουμε για καφέ, παρκάρω σε ελαφρά ανηφόρα και μένω εκεί. Τη μία φορά το ξεκίνησα με μιζιές, έκανε 20m, βγήκα στην κορυφή της μικρής ανηφόρας, κύλισε και ξεκίνησα. Την άλλη φορά έτρεχα σε βενζινάδικα Κυριακή βράδυ.
3. Προχτές, πηγαίνω με τη γυναίκα στο ΤΣΜΕΔΕ στο κέντρο της Αθήνας να πληρώσουμε. Σκεφτόμουν πού θα βρω να παρκάρω τέτοια ώρα σε αυτό το σημείο, πώς θα περπατήσει η γυναίκα με την κοιλιά φουσκωμένη κτλ και... ακριβώς 10m από το ΤΣΜΕΔΕ έχει χώρο φορτο-εκφόρτωσης και βρίσκω να παρκάρω πίσω από ένα Cinquecento (αν ήταν πιο μεγάλο όχημα δε θα χώραγα). Είμαι λίγο πιο έξω γιατί το πάρκαρα με τη μούρη απευθείας. Κάθισα και την περίμενα συνολικά <30min, μιας και εξυπηρετήθηκε πρώτη (μεγάλο πράγμα η φουσκωτή κοιλιά). Όσο το είχα στραβά παρκαρισμένο όλα καλά. Σε κάποια φάση, μετά από 28min, αραιώνει η κίνηση και λέω να το ισιώσω. Βγαίνω, το βάζω όσο πιο μέσα γίνεται και παράλληλα στο πεζοδρόμιο. Χάρηκα που ήμουν κύριος τώρα και μπορούσα να περιμένω με άνεση, χωρίς να κινδυνεύω. Ε, λοιπόν, μέσα σε 2min, μέχρι να κατέβει από το ΤΣΜΕΔΕ δύο μηχανάκια πέρασαν και μου χτύπησαν τον δεξί καθρέφτη με αποτέλεσμα δύο ωραιότατες γρατζουνιές...!!!
Μου συνέβη σήμερα.
Παρκάρω την μούρη έξω σε δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία. Δεν μιλάει κανείς περνάνε όλοι σαν να μην υπάρχω. Ξαφνικά φεύγει ο πίσω μου και μπαίνω μέσα (δεν ενοχλώ πλέον). 6 sec μετά εμφανίζεται ένας βγαίνει και μου ζητάει τα ρέστα γιατί έχω παρκάρει έτσι………...
Θυμήθηκα και ένα παλιό....
Πάω γραφείο 8 το πρωί έχοντας παρκάρει κάπου το αυτοκίνητο.
Φεύγω από αυτό 11 το βράδυ. Ψάχνω το αυτοκίνητο..πουθενά. Τηλέφωνο σε ένα φιλαράκι με μηχανάκι και κάνουμε βόλτες να το βρούμε στην περιοχή που το άφηνα συνήθως.
Τελικά δεν το βρίσκουμε και πάμε για αναφορά κλοπής.
Με πάει σπίτι το φιλαράκι και ... τσουπ περνάμε μπροστά από το αυτοκίνητο.
Είχα ξεχάσει πως δεν πάρκαρα στην συνηθισμένη περιοχή, βόρεια του γραφείου αλλά αλλού, νότια περίπου 10λ από το γραφείο!!!!!
Ξανά πίσω στην αστυνομία όπου κατακόκκινος τους είπα ότι το βρήκα......
- Το blog μου
"Αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω?"
τους είπα ότι το βρήκα......