Εκπαίδευση των Καταδρομέων στο -13

Αν δεν έχει κατηγορία γι'αυτό βάλτε το εδώ...
Απάντηση
rasPUTIN
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 4845
Εγγραφή: 05 Νοέμ 2008, 16:47

Εκπαίδευση των Καταδρομέων στο -13

Δημοσίευση από rasPUTIN »

Ελληνες κομάντο στο ψύχος - Εκπαίδευση των Καταδρομέων στο -13! [photos]

Εικόνα

Σ' αυτό το σχολείο δεν πάει όποιος κι όποιος... Η Ε' Μοίρα Καταδρομών γνωστή και ώς η Μαύρη Μοίρα που εδρεύει στην Δράμα είναι κατά κοινή φημολογία το καμάρι μεταξύ των Μονάδων της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών.

Θεωρείται η πλέον μάχιμη Mοίρα καταδρομών κι αυτό το επιβεβαιώνουν οι υψηλότατες βαθμολογίες που επιτυγχάνει στις ασκήσεις μεταξύ ειδικών δυνάμεων.

Κι επειδή ως γνωστόν, οι καιρικές συνθήκες, «απαγορεύεται» να αποτελέσουν τροχοπέδη για την τέλεση ασκήσεων και κατ' επέκταση επιχειρήσεων, οι καταδρομείς έκαναν την εκπαίδευσή τους μες στα χιόνια και με το θερμόμετρο να δείχνει -13 βαθμούς Κελσίου. Δείτε τα φωτογραφικά στιγμιότυπα του ΓΕΣ.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

10/01/2017
Πηγή: http://www.unpolitical.gr/2017/01/13-photos.html


οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι
Αλλοίμονον, όταν σας επαινέσουν όλοι οι άνθρωποι
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εκπαίδευση των Καταδρομέων στο -13

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Έπρεπε να σου ανεβάσω φωτογραφίες από την εκπαίδευση στο Τάγμα με καθημερινή θερμοκρασία -10. Ό,τι βλέπεις και δείχνουν, να τα κάνεις κάθε μέρα για 3 μήνες σχεδόν και με χιονοθύελλα, όχι με καθαρό ουρανό... Αλλά είπαμε, διαφήμιση πάνω από όλα. Προσωπικά έχω ξεκινήσει περίπολο στις 12:00 με -17 που το ξημέρωμα έφτασε στους -25 (υπολογίζω να έκανε 2-3 βαθμούς λάθος το θερμόμετρο συγκρίνοντας με του αυτοκινήτου που δεν με έχει απογοητεύσει μέχρι στιγμής). 6 ώρες με χιονοθύελλα και να κυκλοφορώ μόνος με όλα τα πυρομαχικά πάνω μου, τα περιπολόπουλα να έχουν γίνει σκοποί για να βγουν τα νούμερα κι εγώ να κάνω το εξής: ένας γύρος στον οποίο υπέγραφα στα τετράδια, έδινα τσάι, κονιάκ και σταφίδες στους σκοπούς και γυρνούσα στο εστιατόριο για να γεμίσω πάλι και να επανέλθω. 6 φορές το έκανα αυτό μέχρι το πρωί και όλα πήγαν ρολόι. Έκανα και τον ΔΝΕΑ Αλλαγής ταυτόχρονα για να γλυτώσουμε κι από εκεί άτομα. Η πλάκα ήταν πως ο Επόπτης Στρατοπέδου (εκτελών χρέη Σχη δηλαδή - μιλάμε για 21ο ΣΠ στον Δήμο Τριγώνου) βγήκε για έφοδο μαζί μου και με ακολουθούσε γιατί ήταν από άλλο Τάγμα και δεν ήξερε πού να πατήσει για να αποφύγει λακκούβες, χαντάκια κτλ. Οι σκοποί φορούσαν: διπλούς πάτους (ένας ισοθερμικός) στις αρβύλες, δύο ζευγάρια κάλτσες, ισοθερμικό παντελόνι, σκελέα και παντελόνι, κοντομάνικο, φούτερ, πουλόβερ, χιτώνιο, μπουφάν με επένδυση, κάπα, δύο γάντια με thinsulate μέσα έξω και τα δύο, full face κτλ και πάλι κρύωναν. Εγώ την πέρασα άνετα, αφού περπατούσα και ζεσταινόμουν, οπότε δεν φόρεσα ούτε καν πουλόβερ, ούτε ισοθερμικά, ούτε διπλούς πάτους, κάλτσες κτλ. Μόνο γάντια και full face φορούσα γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Μιλάμε για πολύ κρύο, όμως...

Και μερικά ευτράπελα:

1. Έχω πάρει άδεια και φεύγω με -7 θερμοκρασία το μεσημέρι και -15 το βράδυ. Έρχομαι Πειραιά που έχει 7-13 και πηγαίνω σε club που με γνωρίζουν. Είμαι με πουκάμισο με μαζεμένα μανίκια και το μπουφάν στο χέρι. Ο τύπος στην πόρτα με ρώτησε γιατί είμαι έτσι. Του εξήγησα, βέβαια, αλλά το βασικό είναι ότι θυμάμαι πως δεν καταλάβαινα κρύο. Και στο στρατόπεδο, αν δεν έπιανε κάτω από 0 δεν φορούσα πλέον μπουφάν.

1.1 Ξεκινάω με -5 περίπου να πάω στο ΚΨΜ να πάρω κάτι να φάω γιατί την ώρα του φαγητού είχα δουλειά στο γραφείο και στα κάπακια περίπολο. Βγαίνω χωρίς μπουφάν και με πετυχαίνει υποστολή σημαίας. Μένω ακίνητος και ο ΕΠΟΠ, που ήταν ο master στο άγημα, πάει να μαζέψει την σημαία κουβάρι και να φύγει. Του λέω ότι η σημαία θα φύγει σωστά διπλωμένη σε τρίγωνο και θα το κάνω εγώ που δεν φοράω και μπουφάν. Αφού την δίπλωσα όπως έπρεπε, την πήγα μόνος στο γραφείο με βήμα με τον ΕΠΟΠ να κοιτάει σαν χαζός. Του λέω στο τέλος: η σημαία πηγαίνει σωστά κι ας ρίχνει καρέκλες. Αν ρίξει χαλάζι φόρα κράνος, αν πάει στους -100 φόρα ρούχα, αλλά η σημαία πηγαίνει όπως πρέπει. Μετά, βέβαια, πάγωσα, αλλά ήταν θέμα ιδεολογίας καθαρά (όχι για το πανί, αλλά για τους αγώνες που αυτό συμβολίζει, και τους νεκρούς της οικογένειάς μου σε αυτούς τους αγώνες).

2. Τα γάντια που φορούσα - αν και είχα αρκετά είδη, όπως και άλλο ρουχισμό (τα πάντα τα είχα αγοράσει για όλες τις περιπτώσεις, μέχρι και δικό μου αλεξίσφαιρο είχα) - ήταν thinsulate + μαλλί γιατί ήταν τα μόνα που εξασφάλιζαν δάχτυλο στην σκανδάλη και ζέστη σε αυτές τις συνθήκες (εντός λογικών πλαισίων ζέστη). Ένα άλλο που είχα κάνει και έφαγα επιεικώς 4Κ (για τσιγάρο στον θάλαμο, που ήταν ψέμα, αφού είμαι φανατικός αντικαπνιστής) ήταν ότι είχα δικά μου πυρομαχικά που τα έκλεβα στις βολές, όταν έφτιαχνα τις ταινίες για τα πολυβόλα. Έτσι, λοιπόν, είχα πάντα μαζί μου μια γεμιστήρα δική μου γεμάτη για να αποφύγω, σε περίπτωση στραβής, τον χρόνο που απαιτείται για να ανοίξω την σφραγισμένη (δεν μιλάω για τις άλλες 4 γεμιστήρες στο κουτί). Με έπιασαν, λοιπόν, να έχω στον φοριαμό ένα μικρό οπλοστάσιο...

3. Το πιο κουραστικό που πέρασα ήταν κατεβαίνοντας από Δίκαια προς Αθήνα. Έχω πάρει δωρεάν εισιτήριο για αεροπλάνο, αλλά αεροπλάνα δεν πετούσαν (θυμηθείτε τον χιονιά του 2004), οπότε κατεβαίνω με τραίνο. Έχω περίπολο 12-3:00. Φεύγω με το εξωτερικό περίπολο στις 4:30 και φτάνω Δίκαια στις 5:00. Παίρνω τραίνο στις 6:00 για Αλεξανδρούπολη. Μέχρι Ορεστιάδα ήταν καλά γιατί καθόμουν. Μετά, μέχρι Αλεξανδρούπολη, πήγα όρθιος. Εκεί, αφού περίμενα 2 ώρες, πήρα τραίνο για Θεσσαλονίκη και πάλι όρθιος. Εκεί, αφού περίμενα κάποιες ώρες στον σταθμό για να δούμε πώς θα φύγουμε, ξεκίνησα για Αθήνα όρθιος. Κάπου μετά την Θήβα έβλεπες από το παράθυρο του τραίνου το χιόνι να είναι πάνω από το ύψος του τραίνου. Φτάσαμε Αθήνα και μαθαίνω ότι το τραίνο θα πάει Πειραιά. Έμεινα μέσα χωρίς να έχω εισιτήριο για Πειραιά και ήταν η πρώτη φορά που κάθισα μετά την Ορεστιάδα. Ενδεικτικά σας λέω ότι 18 ώρες ήταν το κανονικό ταξίδι Αθήνα - Δίκαια με τον καρβουνιάρη. Υπολογίστε μέσα σε αυτό και τουλάχιστον 6 ώρες καθυστέρηση + την διαδρομή μέχρι Πειραιά + ότι ξεκίνησα από τον σταθμό του Πειραιά μέχρι Κερατσίνι με τα πόδια αφού δεν περνούσε ούτε ΤΑΧΙ, ούτε λεωφορείο. Περπάτησα κάπου 3km με 3 τσάντες, μία στην πλάτη και άλλες δύο στα χέρια και ήταν χειρότερο από το να κουβαλάω το 50άρι στο βουνό. Τελικά, έφτασα το επόμενο πρωί στο σπίτι, κάπου 9:00, δηλαδή ένα ταξίδι περίπου 28,5 ώρες.

4. Έχει κρύο, χωρίς χιόνι, κάπου -5 με -10. Βγαίνω εξωτερική περίπολο με έναν μόνιμο Επχια με τα μπέργκεν στην πλάτη. Πηγαίνουμε βόλτα το ποτάμι και βρίσκουμε κάτι ωραία κόλπα των απέναντι (μεταφορά συρματοπλεγμάτων κτλ). Τα φτιάχνουμε όλα και συνεχίζουμε μέσα στην νύχτα και το κρύο μέχρι να φτάσουμε σε ένα φυλάκιο που είχε εκεί κοντά. Στο ενδιάμεσο, κρυμμένοι μέσα στις φυλλωσίες, προσπαθούσαμε να ζεσταθούμε και να αποφύγουμε την υγρασία που σου τρυπούσε τα κόκκαλα.

Ας μην γράψω άλλα γιατί μπορώ να γράφω μέρες για περιστατικά τέτοιας μορφής.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ότι περισσεύει...”