Η αξιοζήλευτη συλλογή αυτοκινήτων του θρυλικού Mr. Bean, που εναντιώνεται στα ηλεκτρικά οχήματα.
Ο γνωστός Βρετανός κωμικός Rowan Atkinson είναι δηλωμένος οπαδός των αυτοκινήτων και του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η παγκόσμια απήχηση του μοναδικού χαρακτήρα που δημιούργησε, του Mr. Bean, που βασίζεται περισσότερο στην έκφραση και την κίνηση και σχεδόν καθόλου τον προφορικό λόγο, του επέτρεψε να κάνει μία τεράστια περιουσία.
Ο Mr. Bean ήταν γνωστός για το κλασικό Mini Cooper που οδηγούσε και με το οποίο είχε μπλέξει σε αμέτρητες περιπέτειες. Στην πραγματική ζωή, ο Atkinson, ως γνήσιος petrolhead, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μία αξιοζήλευτη συλλογή αυτοκινήτων, την οποία φροντίζει επιμελώς, περνώντας πολλές ώρες σε αποθήκες ανταλλακτικών, αναζητώντας τα κατάλληλα εξαρτήματα.
Τακτικός επισκέπτης και συμμετέχων στο περίφημο Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood, μια από τις πιο σημαντικές ετήσιες συναντήσεις του κόσμου της αυτοκίνησης και του μηχανοκίνητου αθλητισμού, o Rowan Atkinson αρέσκεται να οδηγεί κλασικά αυτοκίνητα σε αγώνες, ενώ έχει παρακολουθήσει από κοντά πολλές φορές Grand Prix της Formula 1.
Μεταξύ των αυτοκινήτων που του ανήκουν ή έχουν περάσει από τα χέρια του, πολλά θα έκαναν αρκετούς λάτρεις του χώρου να τους… τρέχουν τα σάλια, συγκαταλέγεται το πρώτο σπορ αυτοκίνητο που αγόρασε, μία Aston Martin V8 Vantage του 1977, το πρώτο βρετανικό supercar του οποίου η μέγιστη ταχύτητα ξεπέρασε τα 170 μίλια/ώρα ή 274 χλμ./ώρα, όπως επίσης και μία roadster ΒMW 328 του 1939, ένα αυτοκίνητο που είχε κερδίσει το 1940 το θρυλικό ιταλικό αγώνα Mille Miglia.
Όπως επίσης και μία 2λιτρη Lancia HF Integrale Evo II του 1993, ένα Honda NSX με 3λιτρο κινητήρα V6 του 2002, στου οποίου την εξέλιξη είχε συμβάλλει ο αείμνηστος Πρωταθλητής της F1, Ayrton Senna, μία Mercedes-Benz SLS AMG του 2014, τη μοντέρνα δηλαδή εκδοχή της Gullwing, με τις πόρτες να ανοίγουν προς τα επάνω, μία Rolls-Royce Phantom Drophead του 2011 και μία Bentley Mulsanne Birkin Edition του 2014, μια έκδοση μόλις 22 μονάδων, που έχει πάρει το όνομά της από τη διάσημη ευθεία της πίστας του Le Mans και το σερ Henry “Tim” Birkin, ο οποίος ήταν ένας εκ των «Bentley Boys», που κατέκτησαν τρεις συνεχόμενες νίκες στο θρυλικό γαλλικό αγώνα 24 Ωρών μεταξύ 1929 και 1931.
Επίσης, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ένα Ford Falcon Sprint του 1964, με το οποίο ο Atkinson είχε ατύχημα σε αγώνα με κλασικά αυτοκίνητα στο Goodwood Revival του 2014. Το ίδιο συνέβη και σε ένα track day στην πίστα του Croft το 2001, με μία Aston Martin Zagato V8 του 1986, την εμφάνιση της οποίας είχε επιμεληθεί η γνωστή ιταλική εταιρεία σχεδιασμού αμαξωμάτων.
Ωστόσο, τα πιο διάσημα ατυχήματα του Atkinson, είναι δίχως αμφιβολία αυτά με τη McLaren F1, το τριθέσιο supercar του 1997, όραμα του διάσημου σχεδιαστή της Formula 1, Γκόρντον Μάρεϊ, με V12 κινητήρα 6,1 λίτρων της BMW που απέδιδε 627 ίππους. Μόνο 106 μονάδες της McLaren F1 κατασκευάστηκαν (εκ των οποίων μόνο 64 ήταν χρήση σε δημόσιους δρόμους) και ήταν το ταχύτερο αυτοκίνητο της εποχής του, αγγίζοντας τα 386 χλμ./ώρα.
Ο Atkinson είχε δύο φορές ατύχημα με αυτό, στα 17 χρόνια που βρισκόταν υπό την κατοχή του. Το 1999 χτύπησε ένα προπορευόμενο αυτοκίνητο, ενώ το 2011 προσέκρουσε σε ένα δέντρο, προκαλώντας ζημιές 910.000 λιρών Αγγλίας, το μεγαλύτερο λογαριασμό επισκευής αυτοκινήτου στη Μ. Βρετανία έως τότε. Παρ’ όλα αυτά, ο Βρετανός κωμικός, που είχε αγοράσει τη McLaren F1 με τιμή 830.000 δολαρίων το 1998, κατάφερε να την πουλήσει σε μία δημοπρασία το 2015 για 12,2 εκατ. δολάρια.
Αυτό που ίσως προκαλεί έκπληξη, είναι ότι από τη συλλογή του Atkinson πάντα απουσίαζαν οι Porsche. O Βρετανός κωμικός εξηγεί: «Είναι υπέροχα αυτοκίνητα. Δε γυρίζω λέγοντας ότι οι Porsche είναι ένας σωρός κοπριάς… Αλλά ξέρω ότι δε θα μπορούσα ποτέ να ζήσω με μία. Κατά κάποιο τρόπο οι τυπικοί άνθρωποι της Porsche -και δεν τους εύχομαι τίποτα κακό- αισθάνομαι ότι δεν είναι το δικό μου είδος ανθρώπων».
Ο Atkinson παραμένει φανατικός οπαδός των κινητήρων εσωτερικής καύσης, και έχει εκφράσει δημόσια την αποστροφή του προς την επέλαση των ηλεκτρικών οχημάτων. Πέρυσι, ο Atkinson οδήγησε στο Goodwood ένα Toyota GR Yaris που χρησιμοποιούσε καύσιμο υδρογόνο, προωθώντας μία εναλλακτική λύση -με κινητήρα εσωτερικής καύσης- η οποία επίσης έχει μηδενικές εκπομπές ρύπων.
Περίπου την ίδια περίοδο, σε μία στήλη του για την αγγλική εφημερίδα The Guardian, ο Atkinson έγραψε: «Αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι ο μήνας του μέλιτος με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα φτάνει στο τέλος του, και αυτό δεν είναι κακό: συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να εξεταστεί ένα ευρύτερο φάσμα επιλογών, αν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε σωστά τα πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η χρήση του αυτοκινήτου. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε το υδρογόνο».
Ο Atkinson επέκρινε επίσης τη χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο μηχανοκίνητο αθλητισμό: «Νομίζω ότι ειδικά για το μηχανοκίνητο αθλητισμό, η κατάσταση με τα ηλεκτρικά αγωνιστικά αυτοκίνητα είναι δύσκολη, καθώς ακούγονται σαν πλυντήριο ρούχων σε κύκλο στυψίματος. Είναι δύσκολο, αλλά πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να διατηρήσουν το συναίσθημα που μόνο ένα αυτοκίνητο με κινητήρα εμβόλων μπορεί να δώσει».
Πηγή:Φαμπρίτσιο Λαζάκις-motorone.gr
