Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Ο χώρος για την σάτυρα και τους σχολιασμούς των πολιτικών δρώμενων στην Ελλάδα...
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Αν ισχύουν έστω και κατ' ελάχιστον αυτά που περιγράφονται στο άρθρο - και για να τα έχει ανεβάσει ο πάντα σοβαρός Παντελής Σαββίδης τα έχει ελέγξει - τότε είμαστε για κλάματα και, απλά, επιβεβαιώνονται όλα όσα λένε οι συνομωσιολόγοι τόσα χρόνια.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στα δίχτυα του Σόρος!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στα δίχτυα του Σόρος!

του Bastien Lejeune

Η Αυστρία, η Ελλάδα και η Ιταλία αναγκάζονται να νομιμοποιήσουν τους γάμους ομοφυλοφίλων. Η Πολωνία καλείται να προωθήσει το δικαίωμα στην άμβλωση. Η Γαλλία υποχρεούται να επιτρέψει την αλλαγή φύλου “στα χαρτιά”. Η Ουγγαρία αναγκάζεται να καταργήσει την ισόβια κάθειρξη. Η Ρωσία τιμωρείται επειδή καταδίκασε τις φεμινίστριες ακτιβίστριες Pussy Riot Punk. Η Αυστρία πρέπει να νομιμοποιήσει την υιοθεσία από ζευγάρια του ιδίου φύλου· η εφαρμογή του νόμου της σαρία στην Ελλάδα επικυρώνεται. Άσχετα ματαξύ τους; Κάθε άλλο. Σε κάθε μια περίπτωση απ’ αυτές, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) υπαγορεύει το νόμο του σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Κάθε φορά, συμμετέχει μια ΜΚΟ που συνδέεται με το δίκτυο του Ιδρύματος της Ανοικτής Κοινωνίας (ΙΑΚ) του Σόρος. Κάθε φορά ένας από τους δικαστές που εκδίδει την απόφαση είναι πρώην συνεργάτης του ΙΑΚ ή των θυγατρικών του. Κάθε φορά, η ετυμηγορία φέρει τη σφραγίδα του Τζωρτζ Σόρος.

Όλα αρχίζουν στο Στρασβούργο, στα απόκρυφα του Παλατιού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εμβληματική έδρα του ΕΔΑΔ που σχεδίασε ο βρετανός αρχιτέκτονας Λόρδος Richard Rogers. Μεταξύ των πολυάριθμων ΜΚΟ που λειτουργούν εδώ, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δικαίου και Δικαιοσύνης (EΚΔΔ) συμμετέχει είκοσι χρόνια τώρα στο παιχνίδι επιρροής και πίεσης που διαπλέκεται με τους δικαστές. Ο διευθυντής του, ο Γκρέγκορ Πούπινκ, παρεμβαίνει στο Δικαστήριο σε πολλές υποθέσεις και διατηρεί καλές σχέσεις με τα περισσότερα μέλη του.


Οι περιπέτειες του…Εσταυρωμένου!

Μια μέρα, ακούει έναν από αυτούς να μιλάει για την ύπαρξη στο δικαστήριο “δικαστών του Σόρος“: του υποδεικνύουν την περίπτωση του Ούγγρου András Sajó. Ο ακαδημαϊκός είναι ένας από τους ιδρυτές του κεντρικού Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου του Τζωρτζ Σόρος, του οποίου είναι και μακροχρόνιος φίλος. Συνδεδεμένο με το ΙΑΚ από το 1988, συμμετείχε κυρίως στο διοικητικό συμβούλιο της Πρωτοβουλίας Δικαιοσύνης Ανοικτής Κοινωνίας της Νέας Υόρκης, από το 2001 έως το 2007. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην “υπόθεση του Εσταυρωμένου”.

Αναδρομή στο παρελθόν. Πέμπτη 27 Ιουλίου 2006: Η Soile Lautsi, ιταλίδα μητέρα, προσέφυγε στο ΕΔΑΔ για να αμφισβητήσει την παρουσία Εσταυρωμένων στα δημόσια σχολεία στη χερσόνησο. Τρία χρόνια αργότερα, ο Sajó ανεβαίνει στην έδρα στην αίθουσα που καταδικάζει την Ιταλία, θεωρώντας ότι "η υποχρεωτική εμφάνιση ενός συμβόλου μίας δεδομένης ομολογίας κατά την άσκηση δημόσιας λειτουργίας περιορίζει τα δικαιώματα των γονέων να μορφώσουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους". Οι Εστυαρωμένοι πρέπει να εξαφανιστούν. Τότε, η ιταλική κυβέρνηση αναθέτει… στον Γκρέγκορ Πούπινκ τη διαχείριση της στρατηγικής για την αναπομπή στην ολομέλεια. Αυτή, στην οποία ο András Sajó δεν παρίσταται, ανατρέπει την απόφαση του 2011 και δικαιώνει την Ιταλία κατά της ενάγουσας. Μετά από αυτή τη νίκη, ο δικηγόρος γίνεται cavaliere della Repubblica από την ιταλική κυβέρνηση.

Ο Πούπινκ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, αλλά δεν υποψιάζεται τότε την ύπαρξη ενός παγκόσμιου φαινομένου. “Μου είχαν πει ότι υπήρχαν ένας ή δύο “δικαστές του Σόρος”στο Δικαστήριο, λέει, αλλά δεν έδινα σημασία, επειδή υπήρχαν επίσης Μασόνοι και Καθολικοί. Ήταν μέρος της αντιπροσωπευτικότητας του συστήματος και των συνήθων παιχνιδιών επιρροής σε οποιοδήποτε θεσμό.

Ωστόσο, με την πάροδο των ετών, πρόσεξε την έξαρση της ιδεολογικής νομολογίας σε σχέση με το παρελθόν. Το Δικαστήριο, το οποίο συνήθιζε να εκφέρει κρίσεις στον τομέα της δικαιοσύνης, αποφαίνεται όλο και πιο συχνά υπέρ της “ανοχής και του πνεύματος της ευρύτητας, χωρίς τα οποία δεν υπάρχει” δημοκρατική κοινωνία “και θεωρεί καθήκον να «εγγυάται τις συνθήκες «συμβίωσης » ως μέρος της «προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του άλλου».

Στους τομείς της ελευθερίας της έκφρασης και της θρησκευτικής ελευθερίας, οι αποφάσεις του υποστηρίζουν συστηματικά την ιδέα ότι «η ποικιλομορφία και η πολυπολιτισμικότητα είναι και πρέπει να παραμείνουν βασικές ευρωπαϊκές αξίες». Η ιδεολογία των Ιδρυμάτων της Ανοικτής Κοινωνίας είναι όλο και περισσότερο ορατή. Στο μυαλό του Πούπινκ, γίνεται σαφές ότι οι “κοινωνικές” υποθέσεις “αποτελούν αντικείμενο ειδικής μεταχείρισης, πάντα προοδευτικής“.

Το 2018, επιχειρεί να αναλύσει την ιστορία και τη νομολογία του Δικαστηρίου σε αυτόν τον τομέα, για να εκθέσει τις ιδεολογικές του πηγές στο βιβλίο Τα Δικαιώματα του έκφυλου ανθρώπου. Αλλά ένα πρόσφατο επεισόδιο τον πείθει τελικά για την ανάγκη να εξετάσει αυτή τη φορά την εσωτερική λειτουργία του Δικαστηρίου. Ενώ η Γαλλία βιώνει τον επίλογο της υπόθεσης Βενσάν Λαμπέρ, το EΚΔΔ εξακολουθεί να εργάζεται για διεθνείς προσφυγές που υποβάλλονται για λογαριασμό των γονέων του ασθενούς. Τα Ηνωμένα Έθνη δέχονται αυτήν την προσφυγή, όπως και το Εφετείο του Παρισιού. Όμως, το ΕΔΑΔ τις απορρίπτει όλες “με μια ματιά, χωρίς εξέταση σε βάθος“, θυμάται ο Πούπινκ. “Προφανώς, πρόκειται για προειλημμένες αποφάσεις.

Ο Σόρος θέλει να παρουσιάζεται ως “αρχηγός κράτους χωρίς κράτος“. Δεν χρειάζεται κανένα κράτος να κάνει τη δουλειά … Οι 47 χώρες που έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι υποχρεωμένες να ευθυγραμμίσουν τις εθνικές τους νομοθεσίες με τη νομολογία που θεσπίζει το Δικαστήριο. Γιατί λοιπόν να προσπαθήσει να επηρεάσει 47 διαφορετικά κράτη όταν μπορεί να τους υπαγορεύσει άμεσα τι πρέπει να κάνουν μέσω μιας υπερεθνικής δικαιοδοσίας;

Η υπόθεση του Εσταυρωμένου στριφογυρίζει στο κεφάλι του Γκρέγκορ Πούπινκ, ο οποίος από τότε παρακολούθησε πολλές υποθέσεις, στις οποίες οι δεσμοί ενός δικαστή με μια οργάνωση θα μπορούσαν να επηρεάσουν μια κρίση. Στη συνέχεια, ο δικηγόρος θα δουλέψει σαν το μυρμήγκι: περνά από κόσκινο τα βιογραφικά των 100 δικαστών που ανέβαιναν στην έδρα από το 2009 για να προσδιορίσει τους δεσμούς τους με τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο ΕΔΑΔ. Εξετάζει προσεκτικά όλα τα έγγραφα που διαθέτει η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτή η καταγραφή τον οδηγεί μακρύτερα από ό, τι περίμενε. Εξάμηνη μεθοδολογική αναζήτηση αργότερα, κατέληξε σε διεξοδική έρευνα υποστηριζόμενη από σχεδόν 200 σελίδες παραρτημάτων. Η εργασία του αποκαλύπτει ένα σύστημα που επέτρεψε στο δίκτυο των ΜΚΟ του Τζωρτζ Σόρος να επεκτείνει την επιρροή του στο ΕΔΑΔ και να το μεταστρέψει σταδιακά στην ιδεολογία του.

Για να κατανοήσουμε πώς το δίκτυο της Ανοικτής Κοινωνίας κατόρθωσε να διεισδύσει στην υψηλότερη ευρωπαϊκή δικαιοδοσία, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς λειτουργεί αυτή. Κάθε μία από τις 47 χώρες που έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει μέλος δικαστή του Δικαστηρίου. Όταν πρόκειται να πληρωθεί μια θέση, η εν λόγω κυβέρνηση υποβάλλει κατάλογο τριών υποψηφίων – όχι απαραίτητα επαγγελματικών δικαστών – στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ), η οποία επιλέγει ένα, για μια περίοδο εννέα ετών μη ανανεώσιμων.

Για διάφορους λόγους, οι προσωπικότητες που προτείνονται στην ΚΣΣΕ προέρχονται συχνά από μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το Δικαστήριο επινοήθηκε την εποχή του Σιδηρού Παραπετάσματος, ως αντίβαρο στην ισχύ των κρατών: κάθε πολίτης θύμα καταπίεσης στη χώρα του μπορεί να παρουσιάσει την υπόθεσή του στο θεσμικό όργανο και να ελπίζει ότι θα τον δικαιώσει εναντίον της χώρας καταγωγής του. Οι ΜΚΟ διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε αυτόν τον μηχανισμό, διότι υποτίθεται ότι είναι ανεξάρτητες από τις κυβερνήσεις.


Νέφος «σοροσικών» ΜΚΟ

Πολύ συχνά, οι αιτήσεις γίνονται για λογαριασμό ενός ατόμου από μια ΜΚΟ. Αυτή μπορεί επίσης να παρεμβαίνει κατά τη διάρκεια διαδικασιών. Σε ορισμένες χώρες, ιδίως στις μικρές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, είναι πολύ χρήσιμο να “αντλούν” από δικηγόρους ΜΚΟ που έχουν εμπειρία τόσο σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η ύπαρξη δικαστών από ΜΚΟ δεν είναι πρόβλημα από μόνο του, εξηγεί ο Πούπινκ, υπό τον όρο ότι ορισμένες ΜΚΟ δεν υπερεκπροσωπούνται.» Αυτό είναι το πρόβλημα: τα δέκα χρόνια που πέρασαν κάτω από το μικροσκόπιο του Πούπινκ δείχνουν ότι υπάρχει μια πολύ σαφής ανισορροπία υπέρ των υποψηφίων από την Ανοικτή Κοινωνία και το δίκτυό της.

Σόρος, πόσες μεραρχίες; Μεταξύ του 2009 και του 2019, επτά ΜΚΟ – όλες τους συνδεόμενες με την Ανοικτή Κοινωνία – “έστειλαν” ορισμένους από τους συνεργάτες τους στο Δικαστήριο για να γίνουν μόνιμοι δικαστές. Από τους 100 δικαστές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 22 έχουν άμεση σχέση με μία από αυτές τις ΜΚΟείτε ως επικεφαλής, δικαιούχος χρηματοδότησής τους είτε ως σημαντικός και τακτικός συμμετέχων στις δραστηριότητές τους“, λέει ο απολογισμός της έκθεσης. Για μεθοδολογικούς λόγους, ο Πούπινκ λαμβάνει υπόψη στην ανάλυσή του μόνο τους δικαστές των οποίων η σύνδεση με μία από αυτές τις επτά ΜΚΟ είναι άμεση, αλλά εάν ληφθούν υπόψη περισσότερο έμμεσοι σύνδεσμοι (το ΙΑΚ χρηματοδοτεί εκατοντάδες οργανισμούς και ιδρύματα), ο αριθμός αυξάνεται υπερβολικά…


«Επενδύσεις» 32 δις

Η άσκηση της απαρίθμησης, όσο κουραστική είναι, είναι δυστυχώς απαραίτητη για να τονιστεί η βαρύτητα του ΙΑΚ στο ΕΔΑΔ. Όχι λιγότεροι από δώδεκα δικαστές έχουν καθήσει στην έδρα αφού κατείχαν θέσεις-κλειδιά σε αυτήν την οργάνωση ή σε έναν από τους διάφορους κλάδους της, και συγκεκριμένα στην Πρωτοβουλία Δικαιοσύνης της Ανοικτής Κοινωνίας. Το δίκτυο των επιτροπών και των ιδρυμάτων Ελσίνκι είναι επίσης πολύ παρών με επτά δικαστές, ακολουθούμενο από τη Διεθνή Επιτροπή Δικαστών με πέντε δικαστές, την περίφημη Διεθνή Αμνηστία με τρεις δικαστές και τους Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς Human Rights Watch (HRW) τα ατομικά δικαιώματα στην Ευρώπη (Κέντρο AIRE) και το Διεθνές Κέντρο για την Δικαστική Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Interights), από ένα δικαστή. Η ανεξαρτησία αυτών των ΜΚΟ έναντι του ΙΑΚ του αμερικανού «φιλάνθρωπου» είναι συνήθως φανταστική, καθώς η Δημόσια Προσφορά Εξαγοράς από το ΙΑΚ που εφαρμόζει για πάνω από τριάντα χρόνια στον κόσμο των μη κυβερνητικών οργανώσεων ήταν αποτελεσματική: όλες χρηματοδοτούνται, ενίοτε σε μεγάλο βαθμό, από την οργάνωση στην οποία ο Τζωρτζ Σόρος έχει επενδύσει 32 δις δολάρια από το 1984. Πώς μπορούμε να φανταστούμε, για παράδειγμα, ότι το Human Rights Watch δεν μπορούσε να μη λογοδοτεί στο ΙΑΚ, όταν το χρηματοδότησε με 100 εκ. δολάρια από το 2010; Ή οι επιτροπές Ελσίνκι, των οποίων το 40% του προϋπολογισμού το 2017 προήλθε από τους πόρους του δισεκατομμυριούχου και του ιδρύματός του; Την ίδια χρονιά, η Διεθνής Επιτροπή Δικαστών έπαιρνε 650.000 δολάρια και η Διεθνής Αμνηστία 300.000 δολάρια το 2016. Για να πειστείτε για τη σύγκλιση των συμφερόντων αυτών των διαφορετικών οργανόσεων, αρκεί να παραθέσω την Ανοικτή Κοινωνία, η οποία ισχυρίζεται στην ιστοσελίδα της το γεγονός ότι η σχέση της με τους ευεργετούμενους της δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά αποσκοπεί στη δημιουργία πραγματικών “συμμαχιών για την επίτευξη στρατηγικών στόχων του προγράμματος Ανοιχτής Κοινωνίας“. Το ΙΑΚ και οι ΜΚΟ που χρηματοδοτεί, μοιράζονται τους ίδιους στόχους.


Ηomo sorosensus!!!

Ποιος είναι ο σκοπός τους; Τον ακούμε από το στόμα ενός άλλου ευρωπαίου αξιωματούχου, του Λετονού Nιλς Mουϊζνιέκς, ο οποίος ήταν διευθυντής των προγραμμάτων της Ανοικτής Κοινωνίας στη χώρα του πριν αναλάβει τη θέση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπη. Το 2009, εξηγούσε στην εφημερίδα Open Society News ότι το ΙΑΚ εργάζεται για την εμφάνιση ενός “νέου ανθρώπου στην ανοιχτή κοινωνία”, που εν συντομία ονομάζεται "homo sorosensus" – από το όνομα του ευεργέτη του – σε αντίθεση με τον ‘Homo sovieticus’. Σε ομιλίες, αυτή η ήπια δύναμη του ΙΑΚ λαμβάνει τη μορφή υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ατομικών ελευθεριών, της δημοκρατίας ή της καταπολέμησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη· στην πραγματικότητα, λαμβάνει τη μορφή δράσης υπέρ της εξαφάνισης των συνόρων, της υπεράσπισης της μετανάστευσης, της προώθησης της ευθανασίας και της άμβλωσης ή της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών και της πορνείας. Το 2018, ο ίδιος Nιλς Mουϊζνιέκς, ο οποίος εκθειάζει την εικόνα του homo sorosensus, καταδικάζει έντονα το νομοσχέδιο του Βίκτωρ Ορμπαν να φορολογήσει τις ΜΚΟ που λαμβάνουν ξένη χρηματοδότηση με τα ακόλουθα ρητά επιχειρήματα: "Τα προβλεπόμενα μέτρα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά στο βαθμό που αφορούν οργανώσεις ή άτομα που ενεργούν για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών, των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, το οποίο είναι απόλυτα νόμιμο σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Μεγάλα δόντια … αλλά και μεγάλη καρδιά”. “Ο μεγαλύτερος φιλανθρωπος στον κόσμο”. “Ο πρώτος εχθρός των αυταρχικών ηγετών”. Παντού ο Σόρος έχει φήμη αγίου, θέλουν να τον παρουσιάζουν ως έναν μετανοημένο κερδοσκόπο που εξιλεώνεται για τα λάθη του παρελθόντος, διανέμοντας την περιουσία του προς όφελος ευγενών σκοπών. Αλλά οι χώρες στις οποίες ο χρηματοδότης διανέμει τα χρήματά του – δαπανά περισσότερα από 90 εκ. δολάρια ετησίως στην Ευρώπη, όταν το ΕΔΑΔ έχει “μόνο” 70 εκ. ευρώ – είναι ειδικά εκείνες στις οποίες έχει περισσότερες πιθανότητες απόδοσης της επένδυσης. Στην περίπτωση του ΕΔΑΔ, κάθε συμβαλλόμενο κράτος στέλνει ένα δικαστή στο Στρασβούργο … ανεξάρτητα από το μέγεθος και τον πληθυσμό του. Στις μικρές χώρες της κεντρικής Ευρώπης “το ΙΑΚ και τα παραρτήματά του έχουν γίνει με το πέρασμα του χρόνου βασικοί παράγοντες για όσους ασχολούνται με κοινωνικά και ενημερωτικά θέματα”, σημειώνει ο Puppinck στη σύνοψη της έρευνας του. Είναι μεγάλοι εργοδότες και χρηματοδότες.” Το 2018, οι Valeurs actuelles δημοσίευσαν ένα άρθρο στον ιστότοπό του με τίτλο “Η σκιά του Τζωρτζ Σόρος κρέμεται πάνω από το διορισμό νέων δικαστών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων“. Χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι επρόκειτο για μια κίνηση με βάθος, εξηγούσαμε ότι στην Αλβανία, χώρα όπου τα Ιδρύματα Ανοικτής Κοινωνίας έχουν επενδύσει περισσότερα από 131 εκ. από το 1992, δύο από τους τρεις υποψηφίους για το αξίωμα του δικαστή ήταν επικεφαλής του ΙΑΚ – ένας από αυτούς εξελέγη λίγες ημέρες μετά τη δημοσίευση του άρθρου μας. Η Αλβανία ήταν μόνο ένα παράδειγμα μεταξύ πολλών. Οι δύο τελευταίοι Λετονοί δικαστές του ΕΔΑΔ είναι επίσης συνεργάτες της Νομικής Σχολής της Ρίγα, η οποία ιδρύθηκε από το Ίδρυμα Σόρος της Λετονίας, το οποίο έχει επενδύσει περισσότερα από 90 εκ. δολάρια στη χώρα μεταξύ 1992 και 2014. Οι δύο τελευταίοι Βούλγαροι δικαστές του ΕΔΑΔ προέρχονται επίσης από μη κυβερνητικές οργανώσεις που υποστηρίζονται από το ΙΑΚ. Γενικότερα, οι δικαστές που συνδέονται με αυτό το δίκτυο ΜΚΟ προέρχονται από χώρες όπως η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Ουγγαρία, η Λεττονία ή η Ρουμανία.

Ο Τζωρτζ Σόρος σπέρνει και η συγκομιδή είναι άφθονη. Επειδή η εξουσία ενός ευρωπαίου δικαστή δεν συγκρίνεται με εκείνη ενός εθνικού δικαστή. Οι Γάλλοι δικαστές έχουν να κάνουν με χιλιάδες κείμενα. Αντιστρόφως, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα πρωτόκολλά της είναι τόσο σύντομα – μόνο γύρω στα είκοσι άρθρα εγγυώνται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες – ώστε η εξουσία κρίσης των δικαστών του Στρασβούργου να είναι τεράστια. Πολύ περισσότερο αφού η Σύμβαση θεωρείται από την ΕΔΑΔ ως "Ζωντανό εργαλείο προς ερμηνεία […] υπό το πρίσμα των τρεχουσών συνθηκών διαβίωσης». Στο πλαίσιο αυτό, «η επίδραση της νοημοσύνης του δικαστή, των ιδεών του και της κατάρτισής του είναι σημαντική", εξηγεί ο Πούπινκ. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εκ φύσεως μια έντονα ιδεολογική θεωρία: είναι δυνατόν στη Συνεδρίαση να ακούγεται μια άποψη και η αντίθετή της. Εάν ένας δικαστής πιστεύει ότι η νομιμοποίηση της Κυοφορίας για άλλη (ΚΓΑ) είναι αναγκαία στο όνομα της ελευθερίας ή εάν, αντίθετα, την καταδικάζει στο όνομα της αξιοπρέπειας, μπορεί να έχουν και οι δύο διαβάσει στο ίδιο κείμενο". Σε υποθέσεις τόσο διαφορετικές, όπως αυτές που εξετάζουν οι δικαστές του Στρασβούργου, οι οποίες κυμαίνονται από διακρατικές συγκρούσεις (Κριμαία, Ουκρανία, Ρωσία …) μέχρι ζητήματα ηθικής (σεξουαλικότητα, γάμος, οικογένεια, άμβλωση), βιοτεχνολογίας (ΚΓΑ, Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Τεκνοποιΐα, ευγενισμός), μετανάστευσης (οικογενειακή επανένωση, δικαιώματα του πρόσφυγα) περνώντας από τη θρησκευτική ελευθερία (μαντήλα, μιναρέδες) ή την ελευθερία έκφρασης (βλασφημία), οι επιπτώσεις στις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές είναι σημαντικές.

Αυτή η διαπίστωση είναι ακόμη πιο επιζήμια, δεδομένου ότι οι ευρωπαίοι δικαστές επιλέγονται κυρίως σύμφωνα με πολιτικά κριτήρια – ο αρμόδιος για την επιλογή τους θεσμός, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, είναι εξίσου πολιτικός. Κανείς στις ΗΠΑ δεν ισχυρίζεται ότι τα μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου δεν έχουν πολιτική άποψη· επιλέγονται σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια. Αλλά στην Ευρώπη η ψευδαίσθηση της πολιτικής ουδετερότητας των δικαστών επιμένει και αυτή η φαντασίωση ενισχύει μόνο τη βαρύτητα των αποφάσεών τους.

Το πιο σοβαρό είναι να έρθει. Αφού καθόρισε το σημαντικό μέρος των συνεργατών αυτών των ΜΚΟ μεταξύ των δικαστών του ΕΔΑΔ, ο Γκρέγκορ Πούπινκ ασχολείται με το ζήτημα της στάσης των δικαστών αυτών έναντι των υποθέσεων που έχουν υποβληθεί στο Δικαστήριο από τις εν λόγω ΜΚΟ …

Σε αυτό το στάδιο της αφήγησης, επιβάλλεται μια νέα επεξήγηση, όχι λιγότερο σημαντική για την κατανόηση της στρατηγικής "Σοροζιανής" στρατηγικής. Στο Στρασβούργο, οι ΜΚΟ μπορούν να στραφούν εναντίον του κράτους τους, να εκπροσωπούν έναν καταγγέλλοντα ή να παρεμβαίνουν μέσω της παρέμβασης τρίτων. Οι προτιμώμενοι τρόποι δράσης τους είναι εκείνοι των στρατηγικών προσφυγών σε ένδικα μέσα: "Στο ΕΔΑΔ, συμβαίνει, από μια συγκεκριμένη περίπτωση, να καταδικαστούν οι εθνικές πρακτικές ή νομολογίες οι αντίθετες στα συμφέροντα ή τις αξίες της οργάνωσης, λέει ο Πούπινκ. Μολονότι αρχικά είχε μόνο περιορισμένο πεδίο εφαρμογής στην ειδική περίπτωση, η νομολογία του ΕΔΑΔ υπερισχύει στα 47 κράτη μέλη."

Σε μια έκθεση του 2018, το πολωνικό τμήμα του Ιδρύματος Ελσίνσκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επιβεβαιώνει τη σημασία του Δικαστηρίου στη στρατηγική του: “Η στρατηγική διένεξη, ως μέθοδος λήψης επαναστατικών αποφάσεων με στόχο την αλλαγή των νόμων και των πρακτικών, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να πραγματοποιηθεί χωρίς την προσφυγή στο ΕΔΑΔ." Και η εφαρμογή αυτής της στρατηγικής θα διευκολυνθεί επίσης πολύ από τη συμπαιγνία μεταξύ των ΜΚΟ που παρουσιάζουν τις υποθέσεις και των δικαστών που τις κρίνουν…

Συνεπώς, ο Πούπινκ αντιμετωπίζει αυτό το κολοσσιαίο έργο: να περάσει από κόσκινο όλες τις υποθέσεις που υποβλήθηκαν στο ΕΔΑΔ κατά την τελευταία δεκαετία, να εξετάσει εάν μια από τις επτά ΜΚΟ που συνδέονται με τον Τζωρτζ Σόρος εμπλέκεται σ’ αυτές και ποιοι δικαστές τις έκριναν. Τι λένε οι αριθμοί; Από το 2009, έχουν υπάρξει 185 περιπτώσεις στις οποίες μία από τις επτά ΜΚΟ έχει ενεργήσει ως προσφεύγων, εκπρόσωπος ή τρίτο μέρος. Ευκαιρίας δοθείσης, ένας “δικαστής του Σόρος” δεν διστάζει να ανεβεί στην έδρα παρά τον κίνδυνο σύγκρουσης συμφερόντων: σε 88 περιπτώσεις, οι δικαστές έκριναν μια υπόθεση αν και είχαν άμεση σχέση με μια εμπλεκόμενη ΜΚΟ… Για να αναφέρουμε μόνο τις ΜΚΟ με πλειοψηφία, έξι από τους επτά δικαστές που είχαν συνδεθεί προηγουμένως με τις επιτροπές Ελσίνκι προήδρευσαν ήδη σε μια υπόθεση στην οποία παρενέβαινε αυτή η οργάνωση, οκτώ από τους δώδεκα δικαστές στην περίπτωση του ΙΑΚ.

Οι αριθμοί αυτοί, οι οποίοι αφορούν μόνο περιπτώσεις στις οποίες η σχέση μεταξύ δικαστή και ΜΚΟ είναι άμεση, δεν αφορούν στις υποθέσεις κατά τις οποίες ένας δικαστής ασκεί προσφυγή μέσω άλλης ΜΚΟ με την οποία όμως αποδεικνύονται οικονομικοί δεσμοί. Στην πράξη, αυτό θα σήμαινε, για παράδειγμα, ότι ένας δικαστής από την Ανοικτή Κοινωνία θα δίκαζε σε υπόθεση που υποβλήθηκε από την Human Rights Watch, διαφορετική οργάνωση αλλά εξαρτώμενη από το ΙΑΚ. Αυτή η μορφή είναι προφανώς πολύ πιο συχνή από εκείνη των 185 περιπτώσεων που αναλύθηκαν από τον Πούπνικ: «Ο αριθμός των περιπτώσεων που αποκαλύπτουν έναν έμμεσο δεσμό είναι τόσο σημαντικός που δεν επιχειρήσαμε να την διερευνήσουμε πλήρως», παραδέχεται. Ωστόσο, όταν μια κατάσταση προφανώς αφορά σε σύγκρουση συμφερόντων, οι δικαστές του ΕΔΑΔ θα πρέπει να «απέχουν», δηλαδή να μην ανεβαίνουν στην έδρα, αλλά η ανάλυση των τελευταίων δέκα ετών δείχνει ότι αυτό το κάνουν πολύ σπάνια. Αυτές οι αποχές αναφέρονται στις αποφάσεις χωρίς να προσδιορίζεται ο λόγος τους. Μεταξύ του 2009 και του 2019, υπήρχαν 313 αποχές, οι οποίες κατανέμονται μόνο σε οκτώ δικαστές. “Μόνο σε 12 από αυτές τις περιπτώσεις, η αποχή του δικαστή φαίνεται να οφείλεται στην ύπαρξη δεσμού μεταξύ αυτού και μιας ΜΚΟ που εμπλέκεται στην υπόθεση”, αναλύει ο Πούπινκ.


Big Brother Watch

Αυτές οι ΜΚΟ είναι ισχυρές, αλλά εξακολουθούν να επιλέγουν τις μάχες τους. Τις περισσότερες φορές, συνεχίζει ο Πούπινκ, ενεργούν ενώπιον του Δικαστηρίου “σε σημαντικές περιπτώσεις που πιθανόν να θέσουν προηγούμενο”. Όταν μια περίπτωση έχει ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον, δεν διστάζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους – αποδεικνύοντας έτσι τη δογματική τους εγγύτητα. Μια τέλεια εικόνα αυτής της διαδικασίας: η περίπτωση του Big Brother Watch κατά του Ηνωμένου Βασιλείου.

Τον Ιούνιο του 2013, η βρετανική εφημερίδα The Guardian αποκάλυψε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) έχει άμεση πρόσβαση στα δεδομένα που φιλοξενούνται από τους Αμερικανούς γίγαντες των νέων τεχνολογιών, Google, Apple, Facebook, YouTube … Ο καταγγέλλων Eντουαρντ Σνόουντεν, πρώην αναλυτής της NSA, αναφέρει ότι οι εταιρείες αποτελούν μέρος ενός μεγάλου προγράμματος επιτήρησης που ονομάζεται Prism. Μετά από αυτές τις αποκαλύψεις, η βρετανική κυβέρνηση κατηγορείται για το νόμο Regulation of investigatory Powers Act (RIPA) του 2000, ο οποίος προέβλεπε ένα σύστημα μαζικής επιτήρησης των επικοινωνιών. Για το ΕΔΑΔ, είναι ευκαιρία να παρέμβει στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση σχετικά με την εθνική νομοθεσία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η οποία συχνά θεωρείται ελευθεροκτόνα. Η ένωση Big Brother είναι επικεφαλής της αμφισβήτησης ενώπιον του ΕΔΑΔ.

Η υπόθεση είναι σημαντική και οι "σοροζικές" ΜΚΟ δεν χάνουν ευκαιρία: από τους 16 προσφεύγοντες, 14 είναι ΜΚΟ, από τις οποίες 10 χρηματοδοτούνται από το ΙΑΚ… Το δίκτυο του δισεκατομμυριούχου βάζει τα δυνατά του: μεταξύ των τρίτων ενδιαφερομένων μερών περιλαμβάνονται η Πρωτοβουλία Δικαιοσύνης Ανοιχτής Κοινωνίας, η Human Rights Watch, το Ίδρυμα Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Διεθνή Επιτροπή Νομικών, η Access Now και η αμερικανική PEN, χρηματοδοτούμενες επίσης από το ΙΑΚ. "Η κοινότητα συμφερόντων και οι θεσμικοί και οικονομικοί δεσμοί μεταξύ των αιτούντων και των ενδιαφερομένων μερών σκιάζουν την αμεροληψία των παρεμβαινόντων ως τρίτων", αναλύει ο Πούπνικ. Θέτουν υπό αμφισβήτηση την ισότητα των όπλων ενώπιον του δικαστή, διότι η κυβέρνηση βρίσκεται μόνο της αντιμέτωπη με ένα νέφος ΜΚΟ, οι οποίες, αν και παρουσιάζονται ξεχωριστά, επιδιώκουν τον ίδιο στόχο και συνδέονται μεταξύ τους.

Γιατί να εφαρμόζονται αυτά τα μέτρα; Η παρακολούθηση του πληθυσμού από την κυβέρνηση προκαλεί μια δυσαρέσκεια σε κάθε υπερασπιστή της ελευθερίας. Αλλά το ΙΑΚ βρίσκει προπαντός εδώ μια νέα ευκαιρία να υπονομεύσει την εξουσία του κράτους – πολλές περιπτώσεις που απασχολούν το Στρασβούργο από αυτές τις ΜΚΟ αφορούν περιπτώσεις αστυνομικής βίας ή συνοριακών ελέγχων και κάθε ευνοϊκή νομολογία συμβάλλει στην περαιτέρω αποδυνάμωση των εθνικών κυβερνήσεων.

Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, το Δικαστήριο δικαιώνει αρχικά την βρετανική κυβέρνηση, παρά τη “διαφωνία” των τεσσάρων δικαστών, μεταξύ των οποίων δύο πρώην αξιωματούχοι της Ανοιχτής Κοινωνίας και του AIRE Centre. Η κατάληξη παραμένει σήμερα ακόμη αβέβαιη, διότι η υπόθεση θα κριθεί οριστικά στην ολομέλεια του Δικαστηρίου. Μεταξύ των 17 δικαστών που καλούνται να αποφανθούν σχετικά με αυτήν την έφεση, τουλάχιστον έξι συνδέονται με τις προσφεύγουσες και τις παρεμβαίνουσες ΜΚΟ …


Δικαστής δικάζει… την ΜΚΟ του

Οσο σημαντικός και αν είναι ο αριθμός των υποθέσεων που αναλύθηκαν από τον Γκρέγκορ Πούπινκ κατά την τελευταία δεκαετία, αυτές θα μπορούσαν ωστόσο να αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Για να πραγματοποιήσει την έρευνά του, ο δικηγόρος στηρίχθηκε στην επίσημη βάση δεδομένων του Δικαστηρίου, Hudoc, η οποία σας επιτρέπει να συμβουλευτείτε το κείμενο της περίληψης των υποθέσεων και το κείμενο των αποφάσεων που εκδόθηκαν. Ωστόσο, αυτό το εργαλείο επιτρέπει μόνο μια αποσπασματική ματιά στην έκταση της επιρροής των εν λόγω ΜΚΟ. Πρώτον, επειδή μόνο μια μειοψηφία των αποφάσεων που έχουν αποφασισθεί δημοσιεύονται στο Hudoc, αλλά και λόγω έλλειψης αυστηρότητας και διαφάνειας στις διαδικασίες του θεσμού του Στρασβούργου.

Πάρτε το παράδειγμα του Ίδρύματος Ελσίνκι στην Πολωνία. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΕΔΑΔ, είχε παρέμβει εννέα φορές ως εκπρόσωπος των προσφευγόντων μεταξύ του 2009 και του 2019. Ωστόσο, η προσεκτική εξέταση των εκθέσεων δραστηριότητας της ΜΚΟ δείχνει ότι υπέβαλε 16 προσφυγές και υπερασπίστηκε 32 φακέλους, όλα αυτά μόνο για το 2017! «Παραλείποντας» να διευκρινίσουν ότι εργάζονται σε ΜΚΟ, οι δικηγόροι τους ή οι δικηγόροι του ίδιου του Δικαστηρίου διαγράφουν όλα τα ίχνη της συμμετοχής των ΜΚΟ στη διαδικασία και την τελική κρίση. Έτσι, το κοινό και η πλειοψηφία των δικαστών δεν γνωρίζουν ότι μια τέτοια ΜΚΟ βρίσκεται πίσω από αυτή την υπόθεση. Αυτό προκαλεί μερικές φορές σουρεαλιστικές καταστάσεις. Το 2018, η φεμινιστική ομάδα του Pussy Riot είχε συνήγορο υπεράσπισης στο Στρασβούργο έναν ηγέτη της Πρωτοβουλίας Δικαιοσύνης της Ανοικτής Κοινωνίας, τον Yonko Grozev. Ενώ ακόμα εκκρεμεί αυτή η υπόθεση, ο Γκρόζεφ εκλέχτηκε δικαστής του ΕΔΑΔ. Λίγο αργότερα, το Δικαστήριο αποφαίνεται υπέρ των φεμινιστριών ακτιβιστών εναντίον της Ρωσίας και την καταδικάζει να αποζημιώσει τον δικηγόρο τους … δηλαδή τον ίδιο τον Grozev, τώρα δικαστή στο ίδιο δικαστήριο! “Ποια μπορεί να είναι η αμεροληψία του δικαστηρίου όταν ο δικηγόρος των προσφευγόντων γίνεται δικαστής πριν από την έκδοση της απόφασης;" αναρωτιέται ο Πούπινκ. Έκτοτε, ο ίδιος δικαστής δίκασε αρκετές υποθέσεις που υποβλήθηκαν ή υποστηρίχθηκαν από την ΜΚΟ την οποία ίδρυσε ο ίδιος.

Αυτή η έλλειψη διαφάνειας επηρεάζει βαθιά την ικανότητα ενός τέτοιου δικαστηρίου να αποδώσει δικαιοσύνη. Πρώτον, μια ΜΚΟ μπορεί (συχνά το κάνουν) να «κρύβεται» υπερασπίζοντας έναν καταγγέλλοντα, επιδιώκοντας έτσι το σκοπό της μέσω μιας συγκεκριμένης περίπτωσης. Στη συνέχεια, και το σημαντικότερο, η συνωμοσία μεταξύ των παικτών ενός στρατοπέδου και των διαιτητών αποτελεί μια κατάφωρη παραβίαση της ισότητας που στρεβλώνει το αποτέλεσμα σε πολλές καταστάσεις. Ο Γκρέγκορ Πούπινκ μιλάει από εμπειρία, αυτός που βρίσκεται χρόνια τώρα στους διαδρόμους του ιδρύματος: στην πραγματικότητα των δικαστικών διαδικασιών, η γνώση του άλλου είναι ένα πλεονέκτημα που συχνά κάνει τη διαφορά. Για παράδειγμα, μία αίτηση που έχει δηλωθεί από επίσημο δίαυλο στο ΕΔΑΔ, 9 φορές στις 10, κηρύσσεται αμέσως απαράδεκτη μετά από συνοπτική εξέταση … εκτός αν έχει δηλωθεί ανεπίσημα στον δικαστή μέσω γνωριμίας. Ακόμη και στο πλαίσιο του Δικαστηρίου, ο Πούπινκ δείχνει ότι "όπως σε κάθε ανθρώπινη ομάδα, οι προσωπικοί δεσμοί και οι συνάφειες συμβάλλουν στο σχηματισμό "φατριών" και δικτύων επιρροών" που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αμεροληψία της δικαιοσύνης των δικαιωμάτων του ανθρώπου.


Πολωνία και ομοφυλόφιλοι

Η πολωνική επικαιρότητα μας έδωσε πρόσφατα μια συγκεκριμένη απόδειξη των συνεπειών αυτών των φιλιών στο Στρασβούργο.

2019, κρίσιμο εκλογικό έτος στην Πολωνία με κοινοβουλευτικές και ευρωπαϊκές εκλογές. Στις 18 Φεβρουαρίου, ο δήμαρχος της Βαρσοβίας κυκλοφόρησε μια “Χάρτα LGBT +”, με στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών της πόλης σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Η συζήτηση που ακολουθεί διχάζει την πολωνική κοινωνία. Οι επίσκοποι δημοσιεύουν μια επίσημη δήλωση στην οποία καταγγέλλουν την επίθεση που έγινε στο φυσικό δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση των παιδιών τους· το κυβερνόν συντηρητικό κόμμα, Νόμος και Δικαιοσύνη, αντιτίθεται στην πρωτοβουλία αυτή. Οι διεκδικήσεις των ΛΟΑΤ καθίστανται ένα σημαντικό θέμα στην προεκλογική εκστρατεία. Μόλις μία εβδομάδα μετά τη δημοσίευση αυτής της χάρτας, το ΕΔΑΔ δημοσιοποιεί τέσσερις «κοινωνικές» υποθέσεις που ασκήθηκαν εναντίον της Πολωνίας … εννέα χρόνια πριν για μερικούς, πέντε για άλλους. Όλες αυτές οι υποθέσεις αφορούν περιπτώσεις “διακρίσεων σχετικών με την ομοφυλοφιλία“. Γιατί βγαίνουν από τα κιβώτια, ξαφνικά και χωρίς προφανή λόγο, υποθέσεις που “κοιμούνταν” για πέντε και εννέα χρόνια; Προερχόμενες από ένα θεσμικό όργανο που καταδικάζει τακτικά τους πολωνικούς νόμους, ιδίως όσον αφορά την άμβλωση, μπορεί κανείς να συμπεράνει με βεβαιότητα ότι υπήρξε μια προσπάθεια παρέμβασης στην εθνική συζήτηση.

Ο Γκρέγκορ Πούπινκ βρίσκεται σε μια περίεργη θέση. Με αυτές τις ανακαλύψεις, ο δικηγόρος δεν έχει καμία πρόθεση να κοινολογήσει την έκθεσή του, αλλά να την παρουσιάσει στα διάφορα μέλη του Δικαστηρίου σε μια προσπάθεια να διορθώσει αυτό την κατάσταση εσωτερικά. Την έχει διαβάσει εμπιστευτικά σε ορισμένους εμπειρογνώμονες του Συμβουλίου της Ευρώπης και δικαστές του ΕΔΑΔ, οι οποίοι, όλοι τους τον προτρέπουν να τη δημοσιοποιήσει. “Αποσβολωμένοι” από αυτήν την έκθεση, αλλά δεσμευμένοι από το καθήκον της επιφύλαξης, δεν μπορούν να εμφανιστούν δημοσίως. “Και γώ ζω το ίδιο ηθικό δίλημμα με τους ανησυχούντες“, λέει.

"Αποκαλύπτω μια σοβαρή κατάσταση, γνωρίζω τι μπορεί να μου κοστίσει αποκαλύπτοντάς την, επειδή συνεργάζομαι με τους περισσότερους δικαστές που αναφέρονται στην έκθεση, αλλά δεν μπορώ να ξεφύγω από το καθήκον να τη δημοσιοποιήσω για το καλό του Δικαστηρίου." Εάν η δική του ΜΚΟ, το ΕΚΔΔ, συμμετέχει σε αυτό το σύστημα, είναι επειδή θεωρεί χρήσιμη και απαραίτητη την ύπαρξη τέτοιου θεσμικού οργάνου. Αλλά συνεχίζοντας να εργάζεται σε αυτό γνωρίζοντας την κατάσταση θα ήταν υποκριτικό: “Γιατί να παίξουμε ένα παιχνίδι του οποίου γνωρίζουμε ότι οι κανόνες είναι άδικοι; Εάν αυτό το φαινόμενο δεν σταματήσει, το ΕΔΑΔ θα χάσει την ανεξαρτησία του. Πρέπει, λοιπόν, να προστατευθεί όχι μόνο από τα κράτη, αλλά και από τις ΜΚΟ, ιδίως από την Ανοικτή Κοινωνία.


Ορμπαν: χαμένος από χέρι…

Η επικαιρότητα σύντομα θα μας προσφέρει μια νέα σκηνοθεσία της αδυσώπητης μηχανής Σόρος. Τον Σεπτέμβριο του 2018, το Ουγγρικό ΙΑΚ και η Επιτροπή Ελσίνκι της ίδιας χώρας υπέβαλαν αιτήματα ενώπιον του ΕΔΑΔ κατά του ουγγρικού νόμου "Stop Soros", ο οποίος αποσκοπεί στον περιορισμό της επιρροής του "φιλάνθρωπου" στη χώρα, ιδιαίτερα σε θέματα μετανάστευσης. Ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Επιτροπή της Βενετίας έχουν ήδη διατυπώσει τη γνώμη τους: πιστεύουν ότι η νέα διάταξη της ουγγρικής νομοθεσίας που εισάγει το αδίκημα της "διευκόλυνσης της παράνομης μετανάστευσης" είναι μη νόμιμη και πρέπει να καταργηθεί. Ποια θα είναι η στάση των δικαστών που συνδέονται με την Ανοικτή Κοινωνία στην περίπτωση αυτή; Έχει η Ουγγαρία την ευκαιρία να δικαιωθεί, όταν η επίθεση προέρχεται από το ίδιο χέρι που τρέφει ορισμένους Ευρωπαίους δικαστές; Εκείνοι που πιστεύουν στο ευρωπαϊκό σχέδιο και εμμένουν στην ίδια την ιδέα ενός Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορούν πλέον να αποστρέφουν το βλέμα.

Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

Πηγή: https://www.valeursactuelles.com/monde/ ... ger-116352
Ευχαριστώ.


pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Πώς δουλεύει η εξωτερική πολιτική ενός κράτους. Παρουσιάζουν τον σουλτάνο τους με το πιο καλό πρόσωπο που μπορούν να του δώσουν.

Mehmed the Conqueror: An intellectual genius among Ottoman sultans
Mehmed the Conqueror: An intellectual genius among Ottoman sultans

Among the billions of people who have walked the earth since the dawn of humanity, only a few are rightfully remembered for their exceptional skills and impact on history.

Among these stands Mehmed II, the Ottoman emperor whose achievement in having conquered Istanbul earned him the immortal title of "conqueror."

Mehmed the Conqueror was a mere 21 years old when he sent the Byzantine Empire into the dusty pages of history, leveling up the Turkish state into an empire that would reign over multiple regions across three continents for centuries to come.

Much like other leading historical figures revered throughout history, an interesting story lies at the heart of the regent’s success.

Fed up with the political grievances and weary after his eldest son's demise, Mehmed's father Murad II abdicated the throne in 1444 and urged Mehmed II to be the empire's new leader at the tender age of 12.

However, his first reign came to an end only two years later, as significant political and military figures spurred Murad II to return to the throne following tension and turmoil in the conquered territories, especially in the European region. Meanwhile, the threat from Crusaders meant the public was skeptical about a child ascending to the throne.

Although Mehmed II voluntarily left the throne to his father, it was obvious that he felt humiliated as a leader. He thereafter returned to Manisa in the Aegean region, where he got married and continued to develop his intellect. The young royal also gained military insight by joining his father at the Battle of Kosovo in 1448.


Back to the throne

When his father died in 1451, Mehmed II ascended the throne once more, yet this time with many lessons learned and a degree of experience under his belt.

Seeking to prove himself in the eyes of senior Ottoman figures and the public and realizing his ultimate goal of making history, his eyes were fixed on the conquest of Constantinople – then the Byzantine capital. He immediately launched preparations for the coming battle.

Although the city had been besieged many times before, nobody had been able to take it, and Mehmed II knew well that achieving the impossible required unorthodox tactics and insight.

The sultan assembled a large army (said to include over 200,000 soldiers, yet some historians say the figure was less than half of this) and appeared before the city's strong walls with full confidence.

He surrounded the city by both sea and land, followed by an unexpected move: the heaving of warships overland around the city’s Galata area – then a small Genoese merchant colony – on modern Istanbul's European side.

The military campaign continued for more than 50 days, spearheaded by massive cannonball assaults pounding the walls to open a hole through which soldiers could breach the city.

On May 29, the city finally fell, earning Mehmed II the well-deserved title of "conqueror."

The conquest of the city is the best-known victory of Mehmed II, but in subsequent years he also ensured Ottoman control over Serbia, Morea, Trebizond (modern Trabzon) in the northern region of modern Turkey, as well as Bosnia, Albania, and a number of Anatolian (central Turkish) territories.

Across the course of over two dozen military campaigns during his reign, the emperor managed to conquer large swathes of territories, increasing Ottoman control to over 2.2 million square kilometers (1.4 million square miles).

Mehmed II’s swan song victory came in 1480, when he triumphed in Otranto, Italy, and was next planning moves to draw closer to Rome. However, fate had other plans and the conqueror died on May 3, 1481.

Historians in Turkey still argue over whether he was truly setting his sights on Rome, which is likely, given his taking of Otranto. An alternative makes the case that he would have instead expanded eastward.


Intellectual side

While the great Ottoman emperor is mostly remembered for the dazzling military conquests of his reign, he was also a true intellectual.

Mehmet is believed to have spoken Persian, Arabic, ancient Greek and Italian – which is viewed by many as a sign suggesting his desire to form an empire spanning the West and East alike.

Turkish historians say his library included books on such topics as geometry, religion, engineering, astronomy, arithmetic, archaeology, geography and philosophy.

Known to be a poet, the conqueror also had a great interest in the arts, having commissioned Renaissance painter Bellini to do his portrait.

The Ottoman emperor might have been inspired by the life of Alexander the Great in his pursuit of forming an empire, having read a great deal about the military campaigns led by the legendary figure.

Homer's Iliad was among the books in his library, and Ptolemy's ancient world map is believed to have been one of the gems of his collection.

In a brief life of just 49 years, the conqueror managed to leave an indelible mark on history and his legacy still lives on today; he managed to turn his story from humiliation to greatness.
Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Σ. Καλεντερίδη. Μαθαίνουμε ορισμένα σημαντικά ζητήματα, οπότε, όποιος ενδιαφέρεται για τα θέματα που αφορούν στην εξωτερική πολιτικής της Ελλάδας, πρέπει να την ακούσει. Αναφέρεται στις προσφυγές που θέλουν να κάνουν διάφορες τουρκικές ενώσεις εναντίον της Ελλάδας σε διάφορα διεθνή δικαστήρια με σκοπό την επαναφορά στην Τουρκική κυριαρχία της Κρήτης και διαφόρων νησιών του Αιγαίου.

Ακούγονται διάφορα ενδιαφέροντα θέματα, όπως οι πράξεις της Τουρκίας στα σύνορα στον Έβρο (δακρυγόνα, καπνογόνα, πυροβολισμοί), οι ευρωβουλευτές που μας κατηγόρησαν για την συμπεριφορά προς τους "μετανάστες" που έρχονταν με προτροπή και βοήθεια της Τουρκίας, οι "μετανάστες" με Covid-19 κ.α. πολλά.



Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Και πάλι μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Τα στόματα ανοίγουν σταδιακά και λέγονται οι αλήθειες που, μέχρι πριν λίγο καιρό, ήταν "μονοπώλιο" των ψεκασμένων, των περιθωριακών κλπ αποκλεισμένων από τα ΜΜΕ και την άσκηση πολιτικής στην χώρα. Τώρα, τα λέει και ένας "αριστερός", "αναρχικός" και, μάλιστα, τα τεκμηριώνει. Η συνέντευξη αυτή στηρίζεται σε ένα άρθρο που ετοιμάζει για το περιοδικό του, το "Άρδην", το οποίο αναφέρεται στον ρόλο των ΜΚΟ, αλλά και την διείσδυση του Σόρος στα ευρωπαϊκά - αλλά και διεθνή - όργανα άσκησης εξουσίας και πολιτικής. Αποτελεί λογική συνέχεια της παραπάνω δημοσίευσης που σχετίζεται με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Γ. Καραμπελιάς: Η Μπίζνα των Μ.Κ.Ο. με γεωπολιτικές προεκτάσεις

Ο Ιστορικός Ερευνητής , συγγραφέας και συνιδρυτής του Άρδην Γιώργος Καραμπελιάς , με αφορμή το εκτεταμένο αφιέρωμα στον ρόλο των ΜΚΟ και στην Ελλάδα , που όπως είπε έχουν μετατραπεί σε καλοστημένες εταιρίες Ανθρωπισμού και Μεταναστευτικών ροών, μίλησε στον 98.4



Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μία εξαιρετική συνέντευξη του Άγγελου Συρίγου σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας. Αν και δεν λέει κάτι που οι σοβαροί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ή κάτι που δεν έχουμε αναφέρει σε διάφορα fora τα τελευταία 15 χρόνια, αξίζει να την παρακολουθήσετε.

"Η Τουρκία έτοιμη να δαγκώσει...Η φινλανδοποίηση της περιοχής έχει ήδη γίνει"! Άγγελος Συρίγος

Ο Άγγελος Συρίγος Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουελυτής Α' Αθηνών με τη ΝΔ, μιλά στο Militaire για τα ελληνοτουρκικά με φωνή καθαρή. Οι γνώσεις του σε συνδυασμό με τον ρεαλισμό του, παράγουν μια ανάλυση των γεγονότων που περιλαμβάνει και λύσεις.

Ο κ.Συρίγος επισημαίνει ότι "η Τουρκία έχει ξεπεράσει κάθε όριο από το 1975 και μετά. Τα γεγονότα του Έβρου είναι ενδεικτικά. Η Τουρκία προσπάθησε να προκαλέσει πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα".
"Η απειλή από την Τουρκία είναι δομική για τη χώρα μας και μπορεί να γίνει υπαρξιακή αν δεν προσέξουμε. Δείτε τι έχει γίνει στην Κύπρο. Εδώ κι ένα χρόνο έχουμε έναν ακόμη Αττίλα", λέει ο κ.Συρίγος.
Εξηγεί πως φθάσαμε στις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από νησιά του Αιγαίου. Ποια λάθη μας το επέτρεψαν.

Τον ρωτήσαμε αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο "φινλανδοποίησης" της Ελλάδας και η απάντηση του ήταν αποστομωτική: "Δεν ανησυχώ, γιατί έχει ήδη γίνει"!

Ασκεί κριτική με επιχειρήματα στο περιβόητο "δεν διεκδικούμε τίποτα", που η Ελλάδα διαρκώς επικαλείται και λέει τι πρέπει άμεσα να διεκδικήσουμε.

Μιλά για τις ελπίδες που κάποιοι ακόμη τρέφουν περί "ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας" και λέει ότι "αγγίζει το όριο του αυτισμού να συζητάμε ότι η Τουρκία θα πάει στο Διεθνές Δικαστήριο".

"Η Τουρκία έχει περάσει από τη φάση που γάβγιζε και είναι έτοιμη να δαγκώσει", λέει ο κ.Συρίγος.

Δείτε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του.




Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Επίσης εξαιρετική συνέντευξη. Συνεχιστής του Νεοκλή Σαρρή (διδακτορικός τους φοιτητής), εξετάζει την σχέση Ελλάδας και Τουρκίας μέσω της κοινωνιολογικής προσέγγισης. Δίνει εξαιρετικά στοιχεία τα οποία γράφαμε και αναφέραμε σε διάφορα fora εδώ και 15 χρόνια (λόγω επαφής με την Τουρκία για πολλά χρόνια είχαμε κάποια γνώση του πώς λειτουργεί), αν και ακούγαμε διάφορα από τους αρνητές της έννοιας της πατρίδας.

Δημήτρης Σταθακόπουλος : Οι ίδιοι Σύμμαχοι για Ελλάδα και Τουρκία

Η Τουρκία είναι διατεθειμένη να κάνει στους συμμάχους της τη «βρόμικη δουλειά» επισημαίνει μιλώντας στο 98.4 ο νομικός και διδάκτορας Κοινωνιολογίας Ιστορίας της Οθωμανικής Περιόδου στο Πάντειο , Δημήτρης Σταθακόπουλος.
Εξηγεί κατ’ αυτό τον τρόπο το γιατί οι σύμμαχοι της Ελλάδας που είναι και της Τουρκίας είναι λογικό να προτιμήσουν τη γείτονα χώρα, αν και ξεκαθαρίζει ότι κατά τη γνώμη του ορθά πράττει η Αθήνα και δεν κάνει κάτι αντίστοιχο.
Ωστόσο , ανέλυσε τις βαθύτερες ιστορικά δομές αλλά και επιδιώξεις της Τουρκίας , υποστηρίζοντας ότι σήμερα έχουμε στη γνωστή της πάγια στρατηγική ελέγχου ως «κλειδοκράτορα» της Ανατολικής Μεσογείου, ρόλο που επιδιώκει εμφατικά, το εκρηκτικό μίγμα νεο-οθωμανισμού και Κεμαλικού εθνικισμού.
Την ίδια ώρα όπως είπε , είναι εντυπωσιακή όχι μόνο η αδράνεια του Ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά και ο λάθος τρόπος με τον οποίο διαβάζει τις Τουρκικές στοχεύσεις, παρότι η Τουρκία προαναγγέλλει τι θα πράξει.




Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Βάζω μαζί ορισμένες συνεντεύξεις που δίνουν πολλές πληροφορίες για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας. Εξαιρετικές όλες τους, αξίζει να τις παρακολουθήσετε.

Γ. Φίλης :Με «μοντέλο» Κυπριακής ΑΟΖ η Τουρκία και έναντι της Ελλάδας.

Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και διδάκτορας γεωστρατηγικής , Γιώργος Φίλης, μιλώντας σήμερα στον 98.4 , υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει πλέον να καταστήσει σαφές στη Τουρκία , ότι αν υπερβεί τα όρια της υφαλοκρηπίδας των νησιών μας, πολύ απλά η απάντηση μας θα είναι με αποτρεπτική ισχύ και όχι απλά μια διαμαρτυρία.
Όπως είπε, η κυβέρνηση Σάρατζ στην Λιβύη, θα χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία για να αμφισβητηθούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, ενώ κατά τον ίδιο το μοντέλο που θα επιλέξει η Τουρκία έναντι της Ελλάδας, θα είναι όμοιο με ότι εφάρμοσε στην Κυπριακή ΑΟΖ, όπου η Ελλάδα απείχε επιδεικτικά ως παρουσία.





Ηλ. Κονοφάγος : Αποκάλυψη- Η Λιβύη «βγάζει» αλίπεδα και με ελληνική υφαλοκρηπίδα

Αποκάλυψη «βόμβα» από τον Ηλία Κονοφάγο, μέλος της επιτροπής ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών και γνώστης επί δεκαετίες του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου στις έρευνες υδρογονανθράκων , με παρουσία στο παρελθόν στην Λιβύη, αποκάλυψε στον 98.4 ότι από επαφές του με αρμόδιους της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Λιβύης, γνωρίζει ότι την ώρα που η Τουρκία μας προκαλεί με έρευνες μετά τα 6 ν.μ. σε Ρόδο –Κάρπαθο-Κρήτη, η κυβέρνηση Σάρατζ ετοιμάζεται να δώσει προς αδειοδότηση αλίπεδα με τεμαχισμό και οριοθέτηση εντός τμημάτων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Κρήτης, αμφισβητώντας και από την πλευρά της την υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ της Κρήτης και της Γάδου και κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή της Ελλάδας , χτυπώντας «καμπανάκι» ότι αυτά τα αλίπεδα η Λιβύη θα τα παραχωρήσει προς αξιοποίηση στην Τουρκική Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου.
Μάλιστα στη «βόμβα» αυτή, πρόσθεσε , ότι η Τουρκία εισηγείται στην κρατική Λιβυκή εταιρεία πετρελαίου και την κυβέρνηση Σάρατζ, να θεωρήσουν ότι η Πελοπόνησσος , ως νήσος, δεν διαθέτει υφαλοκρηπίδα και άρα να οριοθετήσουν τα αλίπεδα με βάση της υφαλοκρηπίδα της Λιβύης , νότια και νοτιοδυτικά της Ελλάδας πολύ πιο μέσα από την μέση γραμμή που ο χάρτης Μανιάτη κατέθεσε με συντεταγμένες, εκμεταλλευόμενη η Λιβύη , όπως είπε ο κ. Κονοφάγος και το ότι τα ελληνικά αλίπεδα προς εκμετάλλευση δεν φτάνουν ως την μέση γραμμή νότια της Γαύδου.





Αγγ. Συρίγος : Λιβυκά τεμάχια σε Ελληνική Υφαλοκρηπίδα για την ΤΡΑΟ

Ο βουλευτής της ΝΔ και καθηγητής Διεθνούς Δικαίου , Άγγελος Συρίγος, αναφερόμενος στις πληροφορίες που αποκάλυψε από την κρατική εταιρεία πετρελαίου της Λιβύης, ο Ηλίας Κονοφάγος στον 98.4, είπε και ο ίδιος στον 98.4 ότι είναι η πιθανότερη επόμενη κίνηση, όπου στην βάση του παράνομου μεν τουρκο-λιβυκού μνημονίου, που παράγει δε αποτελέσματα γεωπολιτικά, η Λιβύη δια της κυβέρνησης Σάρατζ που οι «πνεύμονες» της είναι στην Άγκυρα, θα προκηρύξει διαγωνισμό θαλάσσιων τεμαχίων που θα περιλαμβάνουν και τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, νότια της Κρήτης και η Τουρκική εταιρεία πετρελαίου θα εμφανιστεί για να τα διεκδικήσει.
Κατά τον Άγγελο Συρίγο, η Λιβύη είναι πλέον η στρατηγική προτεραιότητα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο , ενώ την ίδια ώρα παρέθεσε τις δυσκολίες των οριοθετήσεων με την Αίγυπτο και τον ρόλο κλειδί σε αυτές της Κυπριακής Δημοκρατίας και φυσικά του «εξαφανισμένου» νησιωτικού συμπλέγματος στο Καστελόριζο. Η Ελλάδα είπε , πρέπει να απαγκιστρωθεί πλέον από το δόγμα «δεν διεκδικούμε τίποτα» και να περάσει στο δόγμα «διεκδικούμε όσα το διεθνές δίκαιο μας επιτρέπει», λειτουργώντας με αποτροπή ουσίας σε όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν κυριαρχική μας δικαιώματα σε οποιοδήποτε σημείο της υφαλοκρηπίδας μας.
Ο κ. Συρίγος , επανέλαβε ότι είναι ζωτικής σημασίας η κατάθεση συντεταγμένων και χαρτών στον ΟΗΕ , ενώ εκτίμησε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να προχωρήσει στην αποστολή σκαφών για σεισμικές έρευνες σε κάποιο από τα σημεία που εμφανίζει ως υφαλοκρηπίδα της , με εγγύτερο το σενάριο κοντά στην Κυπριακή ΑΟΖ και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.





Στ. Λυγερός : Να μην έχουμε την τύχη της Στρουθοκαμήλου

Ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός, μιλώντας στον 98.4 υποστήριξε ότι είμαστε στο παρά πέντε μίας σοβαρής κρίσης με την Τουρκία, την οποία για να αποτρέψουμε δεν θα πρέπει να λειτουργήσουμε σαν την στρουθοκάμηλο, νομίζοντας ότι έτσι θα αποφύγουμε το πρόβλημα με την Τουρκία.
Αν δεν στείλουμε τώρα το μήνυμα ότι πλέον είμαστε στο όριο των κόκκινων γραμμών και ότι αν επιχειρηθεί οτιδήποτε , θα απαντήσουμε με ισχυρή αποτροπή, τότε πολύ απλά το ερώτημα « αν οδηγούμαστε σε σύγκρουση» , θα έρθει οσονούπω ως πράξη από πλευράς της Τουρκίας.
Η Τουρκία , είπε πολύ απλά, έχει ξεδιπλώσει όλη την στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» και μετρά τις αντιδράσεις μας και τα όρια μας, είτε για να κερδίσει όλα όσα θέτει χωρίς καν διαπραγμάτευση, είτε με σύγκρουση, όσο θα αντιλαμβάνεται ότι κάνουμε ότι μπορούμε κατευναστικά. Ακόμη και έτσι όμως , είπε ο Σταύρος Λυγερός, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν θα μπορεί για πολύ να πετάει την «μπάλα στην εξέδρα « και θα πρέπει να αντιληφθεί ότι στο ερώτημα ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές μας, θα πρέπει να απαντήσει όχι θεωρητικά , αλλά πρακτικά και πειστικά.

Υπενθύμισε ότι τον περασμένο Φεβρουάριο, αναφερόμενος στο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης, ο Ερντογάν είχε δηλώσει με νόημα ότι η «αποφασιστική στάση μας στη Μεσόγειο άρχισε να γίνεται αποδεκτή… ειδικά απ’ την Ελλάδα». Προφανώς αυτή ήταν η ερμηνεία του για την αντίδραση της Αθήνας, όταν τότε το "Ορούτς Ρέις" είχε βγει "βόλτα" στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Υπενθυμίζω ότι Έλληνες κυβερνητικοί παράγοντες δήλωναν ότι το τουρκικό σκάφος είχε παρασυρθεί από τις καιρικές συνθήκες!
Τι έχει κάνει η Αθήνα για να αντιμετωπίσει την προαναγγελθείσα καταιγίδα; Δεν αρκεί, βεβαίως, να δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ο Δένδιας ότι το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης δεν παράγει νόμιμα αποτελέσματα. Αυτό είναι σωστό, αλλά παντελώς ανεπαρκές για να αποτρέψει τον Ερντογάν, όπως αποδεικνύουν και τα γεγονότα. Όπως αναποτελεσματικά είναι τα κατά καιρούς ελληνικά διαβήματα προς την Άγκυρα. Άρα, ούτε και το σημερινό αναμένεται να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων.

Όσοι ξόρκιζαν το πρόβλημα, ισχυριζόμενοι ότι η Άγκυρα μπλοφάρει, έχει αποδειχθεί για μία ακόμα φορά ότι μετέτρεπαν τους πόθους τους σε πραγματικότητα. Είναι άλλο πράγμα να αποφεύγει η Ελλάδα τις εντάσεις και τη στρατιωτικοποίηση κι άλλο να μιμείται τη στρουθοκάμηλο. Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο αφενός επειδή δεν έχει στρατηγική για να αποτρέψει την προαναγγελθείσα κρίση, αφετέρου για να παρακάμπτει την κριτική που δέχεται για τους χειρισμούς της στο εσωτερικό. Με τον τρόπο αυτό, όμως, το μόνο που καταφέρνει είναι να στέλνει το λάθος μήνυμα στην Άγκυρα.
Ο Ερντογάν έχει επενδύσει πολλά στη Λιβύη κι αρκετά εξ αυτών αφορούν στην αρπαγή ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ο τουρκικός ισχυρισμός ότι τα νησιά δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα είναι, βεβαίως, παλαιός, αλλά με το επίμαχο μνημόνιο απέκτησε απέκτησε μία κάποια νομική υπόσταση (όχι νομιμότητα). Εάν, μάλιστα, πραγματοποιηθούν και οι προαναγγελθείσες έρευνες θα αποκτήσει και "σάρκα και οστά".




Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Για να μην γράφω συνέχεια για την εξωτερική μας πολιτική, θα δώσω μερικά βίντεο να παρακολουθήσετε και μετά, αν δεν γίνει κάτι συνταρακτικό, θα κλείσω για κάποιο διάστημα, ώστε να χαλαρώσουμε για καλοκαίρι.

Ξεκινάμε από τις απόψεις Ροζάκη ή αλλιώς του συστήματος που κυβερνά ή επηρεάζει την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.

Defence-Point.gr - Οι απόψεις και εισηγήσεις του Χρ. Ροζάκη στο ΥΠΕΞ - Αποκαλυπτική συνέντευξη


Περιττό να αναλύσουμε τις απόψεις αυτές. Είναι γνωστό πού το πάνε και το γράφω στο bloka από το 2005. Η Ελλάδα είναι μικρή, δεν μπορεί, είναι αδύναμη, ο λαός άχρηστος κτλ κτλ. Όλα καταλήγουν εκεί γιατί, όταν αναφέρεται σε μαξιμαλισμούς, τι σημαίνει; Ότι δεν μπορούμε να έχουμε ούτε αυτά που έχουμε τώρα, δηλαδή είμαστε μικροί και αδύναμοι.

Πάμε, τώρα, στις απαντήσεις που είναι 3 βίντεο σαρωτικά:

1η απάντηση που εξηγεί τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως θέλουν να τα παρουσιάσουν οι οπαδοι της ήττας.

Κ. Μαυρομάτη : Κλειδί ο ορισμός θέσεων γραμμών βάσης και τα 12 ναυτικά μίλια


Η νομικός και διδάκτορας του Διεθνούς Δικαίου, μέλος του ΕΠΑΜ , Κέρη Μαυρομάτη, μιλώντας σήμερα στον 98.4 υποστήριξε ότι από την ελληνο-ιταλική οριοθέτηση ΑΟΖ , μέχρι τις αναφορές ελλήνων επισήμων και καθηγητών πάνω στα ζητήματα των θαλάσσιων ζωνών , όλη η συζήτηση δυστυχώς γίνεται προς εξυπηρέτηση των Τουρκικών αξιώσεων, όταν μάλιστα διαχρονικά η Ελλάδα δεν πράττει τίποτα ουσιαστικό ή κινείται διαρκώς σε λάθος βάση.
Όπως είπε, σκοπίμως τίθενται δημόσια θέματα επήρειας ή οριοθετήσεων και μάλιστα μερικών , όπως με την Αίγυπτο, την ώρα που το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας , ρητώς και σαφώς ορίζει ότι κλειδιά είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη έως τα 12 ναυτικά μίλια, ο καθορισμός των σημείων των γραμμών βάσεις και των προσόψεων των ατών σου και οι ευθείες από αυτές γραμμές μέτρησης με την αποστολή των συντεταγμένων τους στον ΟΗΕ.
Είναι , είπε η κ. Μαυρομάτη, υπερφίαλο να λες μεγάλωσε η Ελλάδα , επειδή η Ιταλία δέχεται τα 12 ναυτικά μίλια, όταν αυτό είναι κυριαρχικό σου δικαίωμα από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και αποτελεί μονομερή σου πράξη.
Η Κέρη Μαυρομάτη, σχολίασε καυστικά όλη την θεώρηση του Χρήστου Ροζάκη περί μαξιμαλισμού των ελληνικών θέσεων, στην συνέντευξη του στη ΚΡΗΤΗ-TV και αποκάλυψε σωρεία αποφάσεων διεθνών και διαιτητικών δικαστηρίων που δικαιώνουν τις Ελληνικές θέσεις , που όπως είπε αποκρύπτονται σκόπιμα, ώστε να φανεί ότι η προσέγγιση και ο συμβιβασμός με τις Τουρκικές θέσεις είναι αναγκαίο κακό.


2η απάντηση, μετά από λίγο καιρό, από την ίδια κυρία:

Κ. Μαυρομάτη : Δεν υπάρχει μερική οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στο Διεθνές Δίκαιο


Εξόχως αποκαλυπτική ήταν σήμερα η διδάκτορας στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας , νομικός, Κέρη Μαυρομάτη στον 98.4 , μιλώντας για εσωτερικούς «συνηγόρους» του Ερντογάν, για όσους υποστηρίζουν ότι το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας δεν απαγορεύουν την μερική οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών .

Ούτε το Συμβατικό Δίκαιο , ούτε στο Εθιμικό Δίκαιο επιτρέπεται η τμηματική οριοθέτηση τόνισε και όλες οι χώρες που έχουν οριοθετήσει με τα στοιχεία που έχουν στείλει στον ΟΗΕ , έχουν κάνει συνολική οριοθέτηση και επέκταση αιγιαλίτιδας ζώνης, αφού ουσιαστικά μιλάμε για κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα εδάφους και της προέκτασης τους σε θάλασσα και αέρα, όπου η κυριαρχία είναι ενιαία και όχι φέτες-φέτες.

Εξαίρεση η Τουρκία με το μοντέλο στα Κατεχόμενα, αλλά πάντως εκτός της διεθνούς νομιμότητας. Όσοι στην Ελλάδα υποστηρίζουν την τμηματική οριοθέτηση, στη ουσία όχι απλά δικαιώνουν την Τουρκία που αμφισβητεί το δικαίωμα σε θαλάσσιες ζώνες στο νησιωτικό μας χώρο ακόμη και σε βραχονησίδες και βράχους μας, αλλά και την ίδια την ιδιοκτησία τους.

Έδωσε μάλιστα το παράδειγμα των δύο προσφυγών της Ελλάδας στον ΟΗΕ για το παράνομο Τουρκολιβυκό σύμφωνο, όπου εκεί επικαλούμαστε το αδιαίρετο των θαλάσσιων ζωνών και δικαιωμάτων μας , που το παράνομο μνημόνιο με τις συντεταγμένες του όπως κατατέθηκαν, το διασπά, ενώ ατυχώς την ίδια ώρα φαίνεται να συζητάμε σενάρια μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο.

Η κ. Μαυρομάτη, ανέλυσε επίσης γιατί η επέκταση ενιαία της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. , το κλείσιμο των κόλπων και τα σημεία για τις ευθείες γραμμές βάσης , τα σημεία πρόσοψης τους και οι μετρήσεις τους, είναι το κλειδί ακόμη και για την ακύρωση στη πράξη του παράνομου συμφώνου, ενώ εξήγησε τι σημαίνει κλείσιμο για τις μετρήσεις των κόλπων αλλά και την σημασία μίας τέτοιας κίνησης για λόγους εθνικής ασφάλειας.


3η απάντηση, πριν από λίγο καιρό:

B.Αδαμίδης : Το Ελληνικό “casus belli “


Το Ελληνικό “casus belli “ είναι νομικό, Κλείσιμο κόλπων, Αιγιαλίτιδα 12 ν.μ. και σημεία βάσης μετρήσεων
Ο καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Νότινγχαμ Βασίλης Αδαμίδης, μιλώντας στον 98.4 ανέλυσε γιατί ούτε το ελληνικό πολιτικό σύστημα, ούτε οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΞ, λένε την πλήρη αλήθεια ή κρύβονται πίσω από το «άλλοθι» γενικόλογων αναφορών στο Διεθνές Δίκαιο , χωρίς όμως να το εφαρμόζουν στην πράξη, «πετώντας την μπάλα στην εξέδρα» . Όπως είπε , κάνουν αναφορές σε διεθνή δικαστήρια και αποφάσεις τους, χωρίς να λένε ότι αυτές είναι για κάθε περίπτωση μοναδικές, ενώ την ίδια ώρα ανοίγουν περίεργες συζητήσεις ακόμη και για μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο , που μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ με την Τουρκία για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου.

Ο κ. Αδαμίδης, τόνισε ότι τα νομικά όπλα στη φαρέτρα της Ελλάδας είναι, μεταξύ άλλων, το κλείσιμο των κόλπων και ο καθορισμός ευθειών γραμμών βάσης, η αύξηση της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι το όριο των 12 ναυτικών μιλίων, η (μονομερής) κατάθεση συντεταγμένων ΑΟΖ στους διεθνείς οργανισμούς, η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με τα γειτονικά κράτη. Αυτά πρέπει να ενεργοποιηθούν τη σωστή στιγμή, στο σωστό σημείο και με το σωστό τρόπο, ανάλογα με τη βαρύτητά τους.

Βεβαίως, το μνημόνιο μεταξύ Τουρκίας και Σάρατζ πρέπει να ακυρωθεί de facto και de jure, τα παραπάνω ακριβώς αυτό μπορούν να κάνουν. «Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με τη σκοπιμότητα μιας τμηματικής οριοθέτησης ή ενός συνυποσχετικού με την Αίγυπτο για προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο, καθώς κάτι τέτοιο θα εστίαζε δυσανάλογα στο γεωγραφικό χώρο νοτίως του συμπλέγματος του Καστελλορίζου, το οποίο θα έσπευδε να εκμεταλλευτεί η Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος» , συμπλήρωσε .

Τα στάδια της νομικής κλιμάκωσης είναι πολλά. Η χρήση τους πρέπει να γίνει στρατηγικά και λελογισμένα. Ταυτόχρονα με την προσήλωση στους επιθυμητούς στόχους, ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη κομβική συγκυρία για τη Μεσόγειο, πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν (χωρίς απαραίτητα να

Ταυτόχρονα με τις καίριες δηλώσεις αποτροπής και την πλήρη ετοιμότητα της Ελλάδας να αντιμετωπίσει κάθε πρόκληση με οποιοδήποτε μέσο, πρέπει να γίνει σαφές ότι το "γκριζάρισμα" των ελληνικών κόκκινων γραμμών από την πλευρά της Τουρκίας, θα έχει ως αποτέλεσμα ένα Αιγαίο με κλειστούς κόλπους και ευθείες γραμμές βάσης, με καθεστώς 12 ναυτικών μιλίων και την Ανατολική Μεσόγειο μοιρασμένη μεταξύ της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ.


Βλέποντας αυτά τα τρία βίντεο έχετε, πραγματικά, ολοκληρωμένη εικόνα του τι πραγματικά ισχύει και του τι πάνε να μας περάσουν. Μην τα αφήσετε γιατί θα έχετε ελλιπή ενημέρωση.

Κλείνω εδώ και στο επόμενο post ανεβαίνουν ορισμένα βίντεο που παρακολούθησα τον τελευταίο καιρό.

Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Καταιγισμός βίντεο που αξίζει να παρακολουθήσετε. Ό,τι αναφέρουν τα γράφω εδώ και χρόνια, πολλά χρόνια.

Βασίλης Κοψαχείλης: Οι Πρέσπες άνοιξαν την όρεξη σε όσους θέλουν αντίστοιχη λύση με Τουρκία 6-7-2020

Από την εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες» με τον Λάμπρο Καλαρρύτη, στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά 90.1 FM.
Η εκπομπή μεταδίδεται τις καθημερινές από 20.00 έως 22.00.


Γιώργος Καραμπελιάς για Αγία Σοφία, Σόρος, Ροζάκη, Ντόκο, συμμαχία Ελλάδας - Γαλλίας 1-7-2020

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, από την εκπομπή Mea Culpa στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά 90.1 FM.
Η εκπομπή μεταδίδεται τις καθημερινές 12.00-13.00.


Με αυτόν παθαίνουν ντελίριο οι δήθεν προοδευτικοί (βλ. petrolheads). Ήταν δικός τους και τώρα μιλάει για πατρίδα, καρφώνει τις ΜΚΟ, καρφώνει το διαεθνές σύστημα, δικαιώνει όσους τα γράφαμε πριν 15-20 χρόνια και μας έλεγαν συνωμοσιολόγους.

Περικλής Νεάρχου: Οι θέσεις Ροζάκη είναι η πολιτική Σημίτη στα ελληνοτουρκικά – Απαντήσεις 26-6-2020

Από την εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη «Αντιθέσεις» στον τηλεοπτικό σταθμό ΚΡΗΤΗ TV.
Ολόκληρη η εξαιρετικού ενδιαφέροντος εκπομπή υπάρχει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/QEEKeO7SAxg


Κώστας Γρίβας: Πέμπτη φάλαγγα εντός της Ελλάδας προωθεί τα συμφέροντα της Τουρκίας 26-6-2020

Επιλογή από την εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη «Αντιθέσεις» στον τηλεοπτικό σταθμό ΚΡΗΤΗ TV.
Ολόκληρη η εξαιρετικού ενδιαφέροντος εκπομπή, στην οποία ο Κώστας Γρίβας είπε και άλλα, υπάρχει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/QEEKeO7SAxg


Ο άνθρωπος τα λέει όπως έχουν: ρεαλιστικά και κυνικά. Ό,τι έγραφα πριν 10 χρόνια...

Άγγελος Συρίγος : Η Τουρκική υπερέκταση και το κρίσιμο «κενό» στις ΗΠΑ

Ο βουλευτής της ΝΔ και καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πάντειο, σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης σήμερα στον 98.4, εξήγησε γιατί η Τουρκία παρά τα κρίσιμα λάθη με την πολιτική υπερέκτασης σε Μέση και Εγγύς Ανατολή, Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο , αδιαφορώντας για τις συνέπειες των ρίσκων που αναλαμβάνει, για την ώρα κερδίζει ρόλο από την Δυτική Λιβύη και την Συρία μέχρι το βορειοδυτικό Ιράκ. Όπως είπε, η βαθιά του ανησυχία για περαιτέρω κλιμάκωση με την Ελλάδα, έγκειται στο γεγονός του διαφαινόμενου κενού και αδράνειας όχι μόνο για εσωτερικούς λόγους, που θα υπάρξει στις ΗΠΑ, τουλάχιστον μέχρι τις Προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου .
Η Ελλάδα, πρέπει στο σύνολο του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας να αντιληφθεί, ότι η Τουρκία έχει ανοίξει τις απαιτήσεις της στο σύνολο των διεκδικήσεων της, μετρά τις αντιδράσεις μας και είναι έτοιμη να προχωρήσει αν αντιληφθεί ότι έχει την δυνατότητα, ακόμη και κάτω από την Κρήτη, δυτικότερα δηλαδή από το ανατολικό σημείο που έχει φτάσει με το παράνομο μεν , αλλά με παραγόμενα αποτελέσματα δε, Τουρκο- Λιβυκό σύμφωνο με την κυβέρνηση Σάρατζ. Εξήγησε ποια είναι η ουσία στα θέματα επήρειας και οριοθετήσεων θαλάσσιων ζωνών, γιατί σήμερα υποστηρίζει ότι ακόμη και τμηματική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, χωρίς υποχωρήσεις, μπορεί να κουμπώσει τα όποια κενά με οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας /αοζ με την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ διευκρίνισε ότι αν συζητάς για μειωμένη επήρεια νησιών όπως η Ρόδος ή η Κρήτη , δεν χρειάζεται καν να πας σε διεθνές δικαστήριο. Αντίθετα , κατά την γνώμη του, η Ελλάδα προσαρμοζόμενη πλέον στις απαιτήσεις των καιρών , θα πρέπει να ανοίξει το θέμα της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας/αοζ με την Τουρκία , όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο, ως την μόνη διαφορά που μπορούμε να συζητήσουμε μαζί της , σε μια περίοδο που η ίδια έχει εισβάλλει στρατιωτικά από την Κύπρο και την Συρία, έως το Βόρειο Ιράκ και την Λιβύη.


Αν δεν δείτε τον Συρίγο - που ανήκει στην κυβερνώσα παράταξη - σε υπεύθυνη κυβερνητική θέση δεν αλλάζει κάτι στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Μ. Κοττάκης : Η Αίγυπτος για την επήρεια της Κρήτης και το μεγάλο κάδρο στο Αιγαίο

Ο διευθυντής της εφημερίδας «Εστία» Μανώλης Κοττάκης, μιλώντας σήμερα σον 98.4 ανέλυσε τους λόγους της πρωτοσέλιδης αναφοράς της εφημερίδας, για τους βαθύτερους λόγους που η Αίγυπτος φέρεται να ζήτησε από τον Έλληνα ΥΠΕΞ, μειωμένη ή και καθόλου επήρεια Υφαλοκρηπίδας/αοζ σε Κρήτη, αλλά και Ρόδο, Κάρπαθο, σημειώνοντας και μια διόλου «αθώα» συμπερίληψη στο κοινό ανακοινωθέν Ισραήλ- Ελλάδας , όπως είπε, περί των θαλάσσιων ζωνών.
Ο Μανώλης Κοττάκης , σημείωσε ότι πρέπει και τις πρόσφατες δηλώσεις – συνεντεύξεις του Τούρκου ΥΠΕΞ αλλά και τους πρεσβευτή της Τουρκίας στην Αθήνα , να τις αξιολογήσουμε προσεκτικά, γιατί είναι προφανές ότι πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε θερμή πρόκληση, επιχειρούν να βολιδοσκοπήσουν το ενδεχόμενο ενός απευθείας διμερούς διαλόγου επί όλων των θεμάτων που έχουν θέσει, ώστε ακόμη και την άρνηση μας για έναν αλά καρτ διάλογο να την εργαλειοποιήσουν μελλοντικά.
Όπως τόνισε, το γεγονός ότι και άλλες χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο , θέτουν θέματα για τις θαλάσσιες ζώνες , αναδεικνύει το μεγαλύτερο κάδρο και τις επιδιώξεις , όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και άλλων μεγάλων παικτών ισχύος, που πολύ θα ήθελαν να ανατρέψουν πλήρως το σημερινό status quo που δίνει από τα στενά και μετά, τρία κομβικά πλεονεκτήματα στους θαλάσσιους και εναέριους διαύλους στην Ελλάδα, με το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου σε ρόλοι κλειδί , όχι μόνο για την σχέση μας με την Τουρκία, αλλά συνολικότερα στις θαλάσσιες ζώνες της Ανατολικής και Κεντρικής Μεσογείου. Κατά τον Μανώλη Κοττάκη, μεγάλοι παίκτες γεωπολιτικά , θα ήθελαν πολύ να σπρώξουν σε μια συνολική διευθέτηση Ελλάδα- Τουρκία- Κύπρο, ώστε να βρεθούν συντεταγμένα στο ίδιο «στρατόπεδο» , για έναν «μελλοντικό πόλεμο» , όχι κατά ανάγκη στρατιωτικό , με άλλους παίκτες ισχύος όπως η Ρωσία.


Αντ. Φώσκολος : Αποκαλύψεις "βόμβα" για τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο

Ο ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ομότιμος ερευνητής στην Γεωλογική Υπηρεσία του Καναδά, μιλώντας στον 98.4 αποκάλυψε ότι στο πρόσφατο παρελθόν , επί υπουργίας Μανιάτη, η Νορβηγική PGS που πραγματοποιούσε τα σεισμικά για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, ζήτησε την συνδρομή ελληνικών πλοίων για έρευνες και μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, αλλά απάντηση δεν πήρε ποτέ...
Ο Αντώνης Φώσκολος , υποστήριξε ότι σε αυτή την φάση αντί οι αρμόδιοι υπουργοί, να προωθούν την έρευνα και αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων , προωθούν το ασταθές ενεργειακό πρότυπο των ΑΠΕ και κυρίως τις εισαγωγές φυσικού αερίου , είτε Ρωσικού, είτε μέσω Τουρκίας. Μάλιστα ο ίδιος ανέλυσε τον τρόπο κατασκευής και τα υλικά μίας ανεμογεννήτριας 3 M.W. , χαρακτηρίζοντας τα εξίσου και περισσότερα ρυπογόνα για το περιβάλλον.
Κατά τον Αντώνη Φωσκόλο, την ώρα που η Τουρκία επιχειρεί να βάλει "πόδι" στα ενεργειακά αποθέματα και πλούτο μέχρι και νότια της Κρήτης με την Λιβύη, όπου και κατά τις έρευνες, υπάρχει ενεργειακός πλούτος ικανός να καλύψει την ζήτηση της Ευρώπης και την απεξάρτηση της από την Ρωσία και τις προνομιακές συμφωνίες που έχει κάνει με αυτήν η Γερμανία.


Ο άνθρωπος λέει τα πράγματα όπως έχουν. Όταν, πριν από 10+ χρόνια, έγραφα για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, στους 4Τροχούς και στο petrolheads με έλεγαν άσχετο. Όπως ισχυρίζεται ο markvag (οικονομολόγος) δεν υπήρχαν μελέτες τότε. Όλοι ήξεραν (ΗΠΑ, Τουρκία, Γαλλία - βλ. βίντεο του Κωνοφάγου, Αίγυπτος, Ισραήλ, μέχρι και η Κύπρος έμαθε), μόνον η Ελλάδα δεν είχε μελέτες. Πώς να τους χαρακτηρίσεις τώρα; Βλάκες ή πληρωμένους; Και τα δύο, αφού υπάρχουν και οι δύο κατηγορίες.

Δ. Σταθακόπουλος: Πως διαβάζουν οι σύγχρονοι Τούρκοι το Εθνικό τους αφήγημα

Ενδιαφέροντα τα όσα αναφέρει για το πώς διαβάζουν το Εθνικό τους αφήγημα οι Τούρκοι και για τα περί γαλάζιας πατρίδας , μιλώντας στον 98.4 ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, νομικός και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Ιστορίας της Οθωμανικής περιόδου.
Με βάση ιστορικά και κοινωνιολογικά στοιχεία εξήγησε πως κατά τη γνώμη του κουμπώνει το αφήγημα Ερντογάν περί γαλάζιας πατρίδας.


Συνεχιστής του μεγάλου Ν. Σαρρή ο συγκεκριμένος. Μία κοινωνιολογική προσέγγιση των κινήσεων της Τουρκίας.

Προς το παρόν σταματάω, αν και μπορώ να ανεβάσω περισσότερα, πολύ περισσότερα.

Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που διάβασα την Κυριακή στον "Ελεύθερο Τύπο".

Ανάλυση: Αυτή είναι η αλήθεια για το Καστελόριζο – Γιατί είναι κομβικής σημασίας για την Ελλάδα
Ανάλυση: Αυτή είναι η αλήθεια για το Καστελόριζο – Γιατί είναι κομβικής σημασίας για την Ελλάδα

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος, Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Στις γνωστές, ανεδαφικές, ύποπτες και προβληματικές δηλώσεις αναφορικά με το σύμπλεγμα της Μεγίστης επανήλθε ο Χρήστος Ροζάκης που διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη.

Μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης και μάλιστα σε άκαιρη χρονική στιγμή, λόγω των πολλαπλών και ποιοτικά αναβαθμισμένων προκλήσεων της Αγκυρας απέναντι στην Ελλάδα σε ξηρά, θάλασσα και αέρα από τον Εβρο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, υποστήριξε ότι το Καστελλόριζο είναι απομονωμένο από το σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων και επειδή είναι πολύ κοντά στην τουρκική πόλη Κας είναι μακράν της ελληνικής εδαφικής επικράτειας.

Με άλλα λόγια το ακριτικό σύμπλεγμα των μικρονησίδων δεν έχει ή έχει μειωμένη επήρεια σε ζητήματα θαλάσσιων ζωνών, άποψη που ευνοεί τις υποχθόνιες αιτιάσεις της Αγκυρας αλλά και του Καΐρου σε βάρος ενός παράκτιου κράτους όπως η χώρα μας.
  1. Το Καστελλόριζο ανήκει στο Αιγαίο. Διάφορες τοποθετήσεις κάποιων «κύκλων» ότι είναι ειδική περίπτωση και γεωγραφικά ανήκει στην Ανατολική Μεσόγειο στερούνται σοβαρότητας και ρίχνουν νερό στον μύλο των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων. Βάσει του άρθρου 15 της Συνθήκης της Λωζάννης (χάρτης υπ’ αριθμόν 2) είναι γεωγραφικά ενταγμένο στα Δωδεκάνησα (που τότε πέρασαν από τους Οθωμανούς στους Ιταλούς και με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 σε εμάς). Αξίζει να σημειωθεί ότι το Καστελλόριζο είχε αναφερθεί έκτοτε μόνο το 1964-1965 σε μία από τις κρίσεις στην Κύπρο, μέσω του σχεδίου Ατσεσον. Προτεινόταν από τους Αμερικανούς να είναι μέσα σε παζάρεμα ανταλλαγών περιοχών με την Κύπρο.
    Ολα τα νησιά, βάσει της Συνθήκης του 1982 (Μοντένγκο Μπέι-Τζαμάικα) περί του Δικαίου της Θάλασσας, έχουν υφαλοκρηπίδα και θαλάσσιες ζώνες. Σημειωτέον ότι στο Καστελλόριζο κατοικούν λιγότεροι από 500 Ελληνες, ενώ λόγω της τουρκικής απειλής στις νησίδες Ρω και Στρογγύλη (Υψηλή) έχουμε για λόγους αυτοάμυνας αναπτύξει μικρές στρατιωτικές δυνάμεις. Υπόψη ότι η Τουρκία δεν είναι μέλος της Συνθήκης του 1982. Είναι γνωστό ότι η Αγκυρα απειλεί το σύνολο των νησιών μας από το Θρακικό πέλαγος μέχρι τη Στρογγύλη, που είναι το ανατολικότερο σημείο της επικράτειάς μας.
    Λόγω Στρογγύλης η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν γεωλογική επαφή-όρια υφαλοκρηπίδας γιατί διαφορετικά τα προβλήματα θα είχαν πολλαπλασιαστεί και η θέση μας θα ήταν ιδιαίτερα δυσχερής.
  2. Η Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο έχει ενισχύσει -στο πλαίσιο του εφικτού- στρατιωτικά τη Μεγίστη-Καστελλόριζο ως και τις Ρω-Στρογγύλη σε άνδρες αλλά και σε οπλικά συστήματα. Το σύμπλεγμα έχει αναβαθμιστεί σε Δύναμη Αμυνας Νήσου (ΔΑΝ) και επικεφαλής της μονάδας είναι συνταγματάρχης προερχόμενος από τις Ειδικές Δυνάμεις (ως γνωστόν, ανήκει στην ΑΣΔΕΝ).
  3. Το σύμπλεγμα Μεγίστης-Καστελλόριζου προσφέρει λίαν υπολογίσιμο θαλάσσιο χώρο στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της χώρας μας, όταν και αν προχωρήσει η ανακήρυξη-οριοθέτηση με γειτονική χώρα. Ομως οι ελληνοαιγυπτιακές διπλωματικές και τεχνοκρατικές επαφές επί χρόνια δεν έχουν αποδώσει καρπούς. Το Κάιρο φλερτάρει με την Αγκυρα γιατί διαβλέπει ότι με την τουρκική θέση ότι το σύμπλεγμα δεν έχει επήρεια θα κερδίσει πολύ περισσότερο θαλάσσιο χώρο από το να προχωρήσει σε συμφωνία μαζί μας. Επιπλέον, παρά την αρκετά θετική στάση του προέδρου Αλ Σίσι απέναντί μας, υπάρχουν ισχυρότατοι τεχνοκρατικοί παράγοντες στην κρατική υπηρεσία πληροφοριών, στο διπλωματικό σώμα, στο αρχηγείο ναυτικών δυνάμεων, στην υδρογραφική υπηρεσία ως και σε ορισμένες δεξαμενές σκέψης που προτιμούν την τουρκική πρόταση για οριοθέτηση ΑΟΖ. Επίσης η Τουρκία δεν αποδέχεται την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως οντότητας και δεν έχει σταματήσει τις προσπάθειές της να προσελκύσει το Ισραήλ και τον Λίβανο προς τις μαξιμαλιστικές θέσεις της. Τυχόν αποδοχή μειωμένης επήρειας από πλευράς μας για το Καστελλόριζο θα ισοδυναμεί με μορφή εθνικού ακρωτηριασμού και αποδοχή των τουρκικών εκβιαστικών θέσεων. Επίσης το Κάιρο δίνει ελάχιστη επήρεια σε Ρόδο, Κάρπαθο, ως και σε νησίδες ανατολικά του Νομού Λασιθίου της Κρήτης και περιπλέκει ακόμα πιο πολύ τις όποιες διαπραγματεύσεις.
  4. Το θέμα της ΑΟΖ αφορά στην εξερεύνηση-διαχείριση θαλάσσιων πόρων, διάφορες ενέργειες επί της επιφάνειας της θάλασσας, ενεργειακές επιλογές για εκμετάλλευση ρευμάτων, ανέμων, εγκαταστάσεις για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, κατασκευή τεχνητών νησιών, δικαιώματα αλιείας κ.λπ. Με τη γειτονική Λιβύη είχαμε πλησιάσει αρκετά το 2010 στο ζήτημα της ΑΟΖ. Η ανατροπή του κανταφικού καθεστώτος το 2011, το ότι η Τρίπολη προχώρησε σε κλείσιμο του στρατηγικής σημασίας κόλπου της Σύρτης ως και άλλα μετέπειτα γεγονότα (εμφύλιος πόλεμος και πρόσφατα το τουρκολιβυκό μνημόνιο της 27-11-2019) εξέτρεψαν πολύ τις διμερείς σχέσεις, ενώ αναβαθμίστηκε στρατιωτικά η Τουρκία με την πολύπλευρη παρουσία της στην Τριπολιτάνα.
  5. Τέλος, είναι εκτός πραγματικότητας τα περί αποστάσεων του Καστελλόριζου από ηπειρωτικά τμήματα της χώρας μας. Ας μη λησμονούμε γεωγραφικά την περίπτωση πολλών και υπερπόντιων εδαφών της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας, των οποίων όλα τα νησιωτικά τους συμπλέγματα (π.χ. Φόκλαντς/Μαλβίνες, Γαλλική Πολυνησία, Ολλανδικές Αντίλλες, Ρεϊνιόν-Μαρτινίκα κ.ά.) έχουν δικαιώματα θαλάσσιων ζωνών σε Ινδικό, Ειρηνικό ωκεανό και Καραϊβική.
Ευχαριστώ.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πολιτικό καφενείο...”