Οι σύγχρονοι κινητήρες βρίθουν αισθητήρων που επιτρέπουν στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου –τον γνωστό στους περισσότερους εγκέφαλο- να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι ακριβώς συμβαίνει στο εσωτερικό ενός μοτέρ.
Ο πιο φημισμένος από τους αισθητήρες αυτούς είναι εκείνος που αναλαμβάνει την παρακολούθηση των καυσαερίων ενός κινητήρα. Οι περισσότεροι από εμάς τον γνωρίζουμε ως αισθητήρα λάμδα, στην πραγματικότητα ωστόσο πρόκειται για έναν αισθητήρα οξυγόνου, ο οποίος τοποθετείται στο σύστημα εξαγωγής των καυσαερίων υπολογίζοντας τη διαφορά ανάμεσα στο οξυγόνο που περιέχουν οι ρύποι σε σχέση με τον ατμοσφαιρικό αέρα.
Η πληροφορία αυτή καταλήγει στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου, η οποία προσαρμόζει αναλόγως το μείγμα καυσίμου-αέρα ώστε ο κινητήρας να λειτουργεί εντός των προδιαγραφών.
Συνήθως η διάρκεια ζωής ενός αισθητήρα οξυγόνου ή αισθητήρα λάμδα ξεπερνά τα 100.000 χιλιόμετρα, ωστόσο, δεν είναι λίγες εκείνες οι περιπτώσεις στις οποίες η δυσλειτουργία του συγκεκριμένου αισθητήρα έρχεται πολύ νωρίτερα.
Η βλάβη του αισθητήρα λάμδα μπορεί να εντοπιστεί με πολλούς τρόπους. Ο πιο εύκολος από αυτούς είναι η ένδειξη του «Check Engine», η οποία ενεργοποιείται μόλις η ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου εντοπίσει κάποια δυσλειτουργία.
Ένα ακόμα σημάδι ότι ο αισθητήρας λάμδα έχει παραδώσει το πνεύμα του είναι η ακανόνιστη λειτουργία του κινητήρα και ειδικότερα στο ρελαντί.
Η ανεξήγητη αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου και η αλλαγή στο χρώμα των καυσαερίων μπορούν επίσης να δηλώσουν τη δυσλειτουργία του αισθητήρα λάμδα και την αδυναμία της ηλεκτρονικής μονάδας ελέγχου να εξασφαλίσει την ιδανική μίξη καυσίμου-αέρα.
Παρά το γεγονός ότι κάποιοι δεν δίνουν σημασία στην ένδειξη του Check Engine, αν η βλάβη στον κινητήρα δεν γίνει αισθητή, η δυσλειτουργία του αισθητήρα λάμδα μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε ακόμα μεγαλύτερες ζημιές.
Μια από αυτές είναι η καταστροφή του συστήματος φίλτρανσης των καυσαερίων, από τη στιγμή που η σύστασή των ρύπων θα βρεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός προδιαγραφών.
Πηγή:Αρης Βρετός-thecars.gr
