Εγώ αγανάκτησα την τελευταία φορά που ήμουν στην Αθήνα, πρίν λίγες ημέρες, από την μία πλευρά τους λυπάμαι, από την άλλη αγανακτώ, ίσως αν ήξερα ότι τα έσοδα τους τα παίρνουν οι ίδιοι θα ήμουν περισσότερο συγκαταβατική, αλλά ξέρω πως πίσω από αυτούς υπάρχει το κύκλωμα.
Ειδικά στην διαδρομή Αεροδρόμιο - Αθήνα και πάνω στο δακτυλίδι της Κηφισίας που την "'έπεσαν" τρεις, αρνήθηκα έντονα, αν και κατά βάθος φοβόμουν μη μου κάνουν κάποια ζημιά.
Σε όλη την διαδρομή μέχρι το κέντρο μέτρησα κάπου 15 άτομα που ήθελαν να μου καθαρίσουν τα τζάμια.
Σε κεντρικότατο σημείο της πόλης, μπροστά στο δημαρχείο του Βόλου, κάτω απο τη μύτη του δημάρχου, υπάρχουν 2 κοριτσάκια πέντε χρονών. Βγάζουν διπλοβάρδια όλη μέρα. Απο πολύ νωρίς το πρωί, χάνονται για λίγο κατα τη μια, και μετά πάλι στην "δουλειά" μέχρι αργά το βράδυ. Είναι πραγματικά λυπηρό. Όποτε βλέπουν λεωφορείο, τρέχουν πίσω στην εξάτμιση να.. ζεστάνουν τα χέρια τους. Σίγουρα δεν είναι η λύση να τους δίνεις λεφτά, άλλα ποια είναι λύση ρε παιδιά? Εμένα αυτό το θέαμα στον καθρέφτη μου δεν μου αρέσει! Μια φορά πάντως στο κοριτσάκι έδωσα μια τσίχλα κεράσι. Και φάνηκε πολύ πιο χαρούμενο απο οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, που προφανώς δεν κρατάει η ίδια..
Σωστός ο utlimo. Μην δίνετε λεφτά στα παιδάκια. Αντί να δώσετε 60 λεπτά, καλύτερα δώστε του τη φρατζόλα ψωμί που πήρατε για το σπίτι, να γεμίσει το στομαχάκι του.