Χωρίς σωστά προετοιμασμένα φρένα, καμία από τις μετακινήσεις σας δεν θα είναι ασφαλής. Για αυτό θα πρέπει να ξέρετε πότε να αλλάξετε τις δισκόπλακες!
Τα φρένα είναι ένας από τους τομείς του αυτοκινήτου μας που δεν χωράνε εκπτώσεις. Όποτε χρειάζεται θα πρέπει να αλλάζονται τα υλικά στην ώρα τους, επιλέγοντας αξιόπιστες εταιρείες και όχι low-budget άγνωστους κατασκευαστές. Οι λόγοι είναι αυτονόητοι και δεν χρειάζεται να τους εξηγήσουμε. Ένα από τα βασικά εξαρτήματα των φρένων μας είναι οι δισκόπλακες. Η πλειοψηφία των αυτοκινήτων που πωλούνται στην αγορά σήμερα, αλλά και εντός της περασμένης δεκαετίας περίπου, χρησιμοποιούν δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς.
Η δισκόπλακα είναι ο δίσκος που γυρίζει μαζί με τον τροχό και βρίσκεται ανάμεσα στη δαγκάνα. Όταν ο οδηγός πατήσει το πεντάλ των φρένων, η δαγκάνα σφίγγει τα τακάκια πάνω στη δισκόπλακα και μέσω της τριβής, η ρόδα ακινητοποιείται, μαζί με το όχημα. Όπως και τα τακάκια, έτσι και οι δισκόπλακες, φθείρονται και κάποια στιγμή, θα χρειαστούν αλλαγή. Το πότε θα έρθει αυτή η στιγμή δεν είναι κάτι που μπορεί να απαντηθεί αφού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αν για παράδειγμα, έχουμε δύο αυτοκίνητα που το ένα το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα στην πόλη και το άλλο, μόνο για ταξίδια, αυτό που κινείται εντός του αστικού ιστού θα αλλάζει πολύ συχνότερα τακάκια και δισκόπλακες.
Πώς αποφασίζουμε αν χρειαζόμαστε νέους δίσκους;
Ο γενικότερος κανόνας λέει ότι αν τα φρένα λειτουργούν κανονικά, τα αλλάζουμε με βάση τα οπτικά δεδομένα. Αν δηλαδή ο μηχανικός δει ότι τα τακάκια δεν έχουν «ψωμί» ή ότι σύντομα, τελειώνει η πάστα τους, τότε θα πρέπει να τα αντικαταστήσει. Εμείς το καταλαβαίνουμε από την απόδοση που πέφτει στη σκληρή χρήση, το πεντάλ που αποκτά μεγαλύτερη διαδρομή και καμία φορά, τον μεταλλικό ήχο που παράγεται από την τριβή. Το ίδιο και με τις δισκόπλακες. Μετράμε το πάχος τους και βλέπουμε πότε έχουμε φτάσει κοντά στο όριό τους.
Ο κατασκευαστής της δισκόπλακας λέει ποιο είναι το κατώτατο όριο λειτουργίας και πρέπει να το ακολουθούμε κατά γράμμα. Οι μηχανικοί και οι ειδικοί τεχνίτες πάνω στα συστήματα πέδησης μπορούν να καταλάβουν με μια ματιά αν χρειάζεται αλλαγή η δισκόπλακα, οπότε δεν έχουμε παρά να ρωτήσουμε τον άνθρωπο που εμπιστευόμαστε για τη συντήρηση του αυτοκινήτου μας. Ο γενικός κανόνας πάντως, λέει ότι οι δισκόπλακες δύσκολα θα χρειαστούν αντικατάσταση πριν από τις 50.000 χιλιόμετρα, ενώ για ένα αυτοκίνητο που δεν κυκλοφορεί τόσο στο αστικό δίκτυο, μπορεί και το διπλάσιο.
Από την άλλη, η ανομοιόμορφη φθορά στη δισκόπλακα (το «νύχι» στην επιφάνειά της) ίσως οδηγήσει στην πρόωρη αντικατάστασή της. Σε αυτή την περίπτωση και τα τακάκια θα φθείρονται ανομοιόμορφα, οπότε το «κακό» είναι διπλό. Εκτός από το «νύχι», η δισκόπλακα μπορεί και να στραβώσει. Αυτό συνήθως, προκαλείται από την απότομη μεταβολή θερμοκρασίας. Αν για παράδειγμα κατεβείτε έναν ορεινό δρόμο, τα φρένα έχουν αποκτήσει μεγάλη θερμοκρασία και πέσετε σε λακκούβα με νερό, τότε είναι πολύ πιθανό οι δισκόπλακες να στραβώσουν. Το τελευταίο δεν γίνεται να μην το παρατηρήσετε, αφού όταν θα φρενάρετε δυνατά ή από μεγάλες ταχύτητες, το αυτοκίνητο θα τρέμει και θα κάνει θόρυβο από τα φρένα του. Και σε αυτή την περίπτωση θα αναγκαστείτε να αντικαταστήσετε πρόωρα τις δισκόπλακες.
Πηγή:Πέτρος Σηφαλάκης-gocar.gr
