Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Ο χώρος για την σάτυρα και τους σχολιασμούς των πολιτικών δρώμενων στην Ελλάδα...
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μία είδηση που δεν ξέρω αν την διάβασε κανείς.

Πέθανε ο Χόσνι Μουμπάρακ
Πέθανε ο Χόσνι Μουμπάρακ

Ο Χόσνι Μουμπάρακ ήταν πρόεδρος της Αιγύπτου από το 1981 έως το 2011, όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση μετά την “Αραβική Άνοιξη” και τις ογκώδεις διαδηλώσεις.

Σε ηλικία 91 ετών έφυγε από τη ζωή ο έκπτωτος πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου, Χόσνι Μουμπάρακ.

Την είδηση για το θάνατο του Χόσνι Μουμπάρακ, που ήταν πρόεδρος της Αιγύπτου για 30 χρόνια μέχρι την πτώση του από την εξουσία, μετέδωσε αρχικά η εφημερίδα Watan αλλά στη συνέχεια και η κρατική τηλεόραση.

Ο έκπτωτος πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου είχε υποβληθεί, πριν από μερικές εβδομάδες, σε σε χειρουργική επέμβαση. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την εκδίωξή του από την εξουσία και τη φυλάκισή του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο Μουμπάρακ κυβέρνησε την Αίγυπτο από το 1981, αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας μετά τη δολοφονία του Ανουάρ Σαντάτ.

Οι διαδηλώσεις και η βίαιη καταστολή τους, τον Ιανουάριο του 2011 στο πλαίσιο της “Αραβικής Άνοιξης”, σήμαναν το τέλος της εξουσίας του. Ύστερα από 18 μέρες διαδηλώσεων, ο Μουμπάρακ έκανε δεκτό το κύριο αίτημα των διαδηλωτών: παραιτήθηκε από την εξουσία.

Ποιος ήταν ο Χόσνι Μουμπάρακ

Ο Χόσνι Μουμπάρακ γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1928.

Στις 2 Φεβρουαρίου 1949, εντάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορική Ακαδημία, ως πιλότος.

Υπηρέτησε ως αξιωματικός της Αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας από διάφορες θέσεις.

Από τον Φεβρουάριο του 1959 έως τον Ιούνιο του 1961, ο Μουμπάρακ πήρε περαιτέρω εκπαίδευση στη Σοβιετική Ένωση, παρακολουθώντας μια σοβιετική σχολή εκπαίδευσης πιλότων στη Μόσχα και άλλη στην αεροπορική βάση Καντ, στη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Κιργιστάν.

Κατά την επιστροφή του στην Αίγυπτο, υπηρέτησε ως αρχηγός πτέρυγας και διοικητής βάσης. Τον Νοέμβριο του 1967, ο Χόσνι Μουμπάρακ έγινε διοικητής της Ακαδημίας Πολεμικής Αεροπορίας. Δύο χρόνια αργότερα, έγινε Αρχηγός του Στρατού και το 1972 Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας.

Εξελέγη Πρόεδρος της Αιγύπτου το 1981, μετά τη δολοφονία του Σαντάτ. Παρέμεινε στην εξουσία για τρεις δεκαετίες, μέχρι το 2011, όπου τον ανέτρεψε η Αιγυπτιακή Επανάσταση της 25ης Ιανουαρίου 2011 και τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την εξουσία στις 8 Φεβρουαρίου 2011.

Από την πτώση του μέχρι σήμερα δικάστηκε σε πολλές δίκες για τις ευθύνες που είχε είτε για τις δολοφονίες πολιτών κατά την επανάσταση είτε για προδοσία.

Είχε καταδικαστεί σε ισόβια και έμεινε για χρόνια στη φυλακή μετά την εξέγερση, αλλά αφέθηκε ελεύθερος το 2017 μετά την απαλλαγή του από τις περισσότερες κατηγορίες.
Ευχαριστώ.


pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Αν και είναι δήλωση από Ελλάδα αφορά σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρακολουθείστε το παρακάτω βίντεο από το 12:00 και μετά. Μέχρι εκεί όλα είναι κοινότοπα και κλασσικά, δηλαδή θα τα έλεγαν όλοι.



Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και σύντομο άρθρο για το πώς θα αλλάξει η καθημερινότητά μας μετά την πανδημία του κορωνοϊού.

Δεν αναφέρει, βέβαια, τα πιο σημαντικά, δηλαδή πώς θα αλλάξει ο τρόπος διοίκησης, οι πολιτικές, η ζωή μας, ο έλεγχος κτλ, αλλά αυτά τα έχω ήδη αναφέρει σε άλλο σημείο, αλλά τα λέει και η Μπακογιάννη πιο πάνω.

Life After COVID-19: Ten Ways Our World ... ge Forever
Life After COVID-19: Ten Ways Our World May Change Forever

No one knows what lies ahead but one thing is certain, when this epidemic is over, life as we know it will never be the same again

Some claim that the consequences of the coronavirus epidemic are going to be so disruptive that they’ll change the meaning of the terms B.C. and A.D., which will be used to refer to the Before-Coronavirus and After-Coronavirus periods. Without going that far, one thing is certain — when this ordeal is over, the world will not be the one we left behind last February, just as the world wasn’t the same in 1945, after the second World War, or in the early 90s following the collapse of communism. There is also the unfortunate possibility that the virus will not completely disappear but that we’ll enter a period of “cyclical waves” or even “end up with low level endemic disease that (we’ll) have to deal with”[1], as Dr. Bruce Aylward, one of the World Health Organization’s top experts, seems to suggest.

In either case, these are some of the changes that will have a lasting impact on our everyday lives:
  1. Remote working: will be the biggest and most obvious change. Teleworking was already an option for many professionals, especially in the technology and consulting areas. But it was always met with resistance on the part of employers, who seemed to think that having their staff physically present at their company–even if that meant having them stuffed into noisy open spaces or ‘cubicle farms’–was the best way to squeeze out the maximum value from them. During the epidemic, teleworking has been vital for many companies, and hopefully this will be a catalyst for managers and HR directors to realize that apart from an emergency solution it’s also a good thing for both the companies and their staff. Teleworking saves staff a huge amount of time and money, making them more relaxed and less tired, and therefore better disposed to deliver quality work; it also saves office space, rent, heating, cooling, lighting, furniture and general expenses; it finally relieves cities from traffic and pollution, which is a benefit to everyone. So be prepared for a significant proportion of people to remain home after the lockdown period, and to work from there on a permanent basis.
  2. Remote learning: in the educational sphere, at least at university level, online courses and webinars will easily replace crowded amphitheatres and uncomfortable study rooms. It’s obvious that this cannot apply to every type of study, such as those that require lab work and practice-based workshops. But apart from these cases, universities will progressively increase the number of courses taught exclusively online and be more and more tempted to offer students the option of choosing between on-campus study and distance learning.
  3. Remote shopping: the model invented by Amazon 25 years ago will become the new norm in shopping. Apart from the big chains, most small and medium-sized businesses will invest in efficient online stores or will sub-contract their e-commerce activity to specialized service providers. As a consequence, courier companies will thrive. Curiously enough, and in contrast to the general trend, small neighbourhood shops, especially those open 24-hour stores may survive and become the rare points of physical contact for customers.
  4. Public events: the very concept will undergo a profound change. Conferences, book presentations, opening and graduation speeches, gala events, and political party meetings will routinely be held online and projected on large plasma screens with surround sound, to set the tone and recreate the feeling of those nice old “physical” parties of the pre-virus era.
  5. Corporate life: executive travelling will have to be reduced to a minimum, and teleconferencing will be the mainstream way to gather, discuss, negotiate and sell. As a result, the whole value chain of hotels, business lunches, limo transfers and the like will be downsized considerably. Board meetings will be typically held on screen, (no drinks offered at the end), and it seems quite probable that fancy restaurants will offer take away meals to be taken to the company CEO’s private dining room.
  6. The internet: all these ‘remote living’ activities will bring a large increase in demand for communications, especially for high-speed internet connections. The internet will become the most important “factor of production”, to use an economic theory term. Expect large investments in communication infrastructure, servers, cloud services and other relevant digital services. Communication lines and digital infrastructure will become the most valuable asset of each country.
  7. Public health: in the post-virus world, health will become the prime strategic issue of every nation. Austerity policies, in place since a decade, will have to be abandoned and massive investments will be made in intensive care units, emergency departments, isolation facilities, and strategic stocks of protection material. Health systems will be redesigned from scratch in order to be made resilient, scalable, and capable of handling exceptional situations. Remote medical services will flourish, turning our smartphones into ECG recorders, blood pressure monitors and glucose meters.
  8. Poverty: governments may finally be obliged to find a solution to the homeless problem. So far, even in the wealthiest western countries, large numbers of homeless people have been roaming through large cities without anyone seeming to care much about it. The epidemic has made it clear that this situation poses a significant threat to public health as it prevents isolation. It has also highlighted the huge social disparities that in cases of emergency such as this, leaves those who were once on the brink of survival, now totally helpless, which is ethically intolerable in our modern societies.
  9. Risk perception: governments and corporations will have to re-invent the basic concepts of risk across the board. Attention will shift from the usual set of risks (financial, operational, legal, etc.), to ‘unconventional risks’, such as: infectious diseases, extreme weather events, cybercrime, and the like. As these risk categories are not easily quantifiable, new methods must be developed, focusing on subjective probabilities and opportunity costs, rather than the classical approaches based on statistical distributions and value at risk.
  10. Climate change: since 2006, when Al Gore’s movie ‘An inconvenient truth’ was released, climate change has been the focus of global attention. Ever since, national and supra-national authorities issued thousands of regulations and recommendations in the hope of placing the economy on a low-carbon path, while, more recently, highly publicized persons like Greta Thunberg created mass movements of civil action. But the coronavirus epidemic demonstrated that the imminent threat to humanity wouldn’t come from extreme weather events, but rather from infectious diseases. Consequently, the focus will now shift to the perceived causes of such diseases, especially to biodiversity issues and the devastating effects of altering ecosystem equilibrium: ‘biopolitics’ will become the new star of public debate.
These are only some of the changes that are likely to occur; other will follow, affecting practically every area of our lives. Quantifying the costs and benefits of these changes and translating them into gains of economic efficiency that hopefully lead to growth, will undoubtedly be the next big challenge.

[1] https://time.com/5805368/will-coronavir ... AbKd9XlBuY
Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μια ενδιαφέρουσα είδηση. Δεν θα το χαρακτήριζα δικτατορία - ακόμη - αλλά οι εξουσίες που αποκτά ένας και μόνον άνθρωπος είναι υπερβολικές και εντελώς εκτός των γνωστών που είχαμε μετά τον Β΄ Π.Π. Όχι πως δεν ήταν ένα είδος δικτατορίας μέχρι στιγμής: κοινοβουλευτική μοναρχία του πρωθυπουργού, με πραγματικά υπερβολικές εξουσίες, που δεν μπορούν να ελεγχθούν, εφόσον η κοινοβουλευτική ομάδα εξαρτάται απόλυτα από αυτόν. Αλλά για αυτά καλύτερα να διαβάσετε ή να παρακολουθήσετε τον Κοντογιώργη, που τα λέει πολύ καλύτερα.

Η πρώτη δικτατορία σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι γεγονός
Η πρώτη δικτατορία σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι γεγονός

Εν μέσω της αγωνίας για την πανδημία, ο Βίκτορ Όρμπαν μόλις ανακηρύχτηκε ο πρώτος δικτάτορας σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η πανδημία του νέου κοροναϊού δεν θα μας αφήσει ως κληρονομιά μόνο λέξεις όπως lockdown αλλά και την πρώτη δικτατορία σε χώρα που είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρότι η ύπαρξη κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και η τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου αποτελούν τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις για να είναι μια χώρα μέλος της Ένωσης.

Όμως, την περασμένη Δευτέρα το Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας αποφάσισε, με πλειοψηφία δύο τρίτων, να δώσει στον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν την εξουσιοδότηση να κυβερνά επ’ αόριστον με διατάγματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος αυτής της απόφασης, που επαναλαμβάνουμε ότι δεν έχει ρητή ημερομηνία λήξης και υποτίθεται ότι ελήφθη για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν επιτρέπεται να γίνουν επαναληπτικές εκλογές, η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να αναστέλλει την ισχύ νόμων και όποιος δημοσιοποιεί στοιχεία που κατά τη γνώμη των αρχών διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα ή διεγείρει το λαό, θα τιμωρείται με αρκετά χρόνια φυλάκισης.

Ο πρόεδρος της Ουγγαρίας, Γιάνος Άντερ, που είναι σύμμαχος του Ορμπάν ενέκρινε τη νομοθεσία. Η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να αρθεί μόνο με πλειοψηφία δύο τρίτων και υπογραφή του προέδρου.

Παρότι η ουγγρική κυβέρνηση αρνείται ότι πρόκειται για μια δικτατορία, είναι προφανές ότι οι εξουσίες που αποκτά ο ούγγρος πρωθυπουργός είναι ακριβώς δικτατορικές. Μάλιστα, προσομοιάζουν ακριβώς στον ορισμό του dictator στο Ρωμαϊκό Δίκαιο, δηλαδή το πρόσωπο στο οποίο η Σύγκλητος αναθέτει να κυβερνήσει με απόλυτη εξουσία για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης συνθήκης.

Μια κυβέρνηση με προϊστορία στον αυταρχισμό

Η υπουργός Δικαιοσύνης της Ουγγαρίας Γιουντίτ Βάργκα υποστήριξε ότι τα μέτρα της ουγγρικής κυβέρνησης δεν παραβιάζουν τους κανόνες δικαίου και πως όλα αυτά συμβαίνουν επειδή διάφοροι δεν μπορούν να ανεχτούν πως η Ουγγαρία επιμένει σε μια «χριστιανική-συντηρητική» κατεύθυνση, η Ουγγαρία τη εποχής Ορμπάν έχει βρεθεί στο στόχαστρο για ποικίλες παραβιάσεις των δημοκρατικών αρχών.

Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2018, με ψήφους 448 υπέρ και μόλις 197 κατά, είχε αποφανθεί ότι η Ουγγαρία παραβιάζει τις θεμελιώσεις αρχές του σεβασμού στη δημοκρατία, της ισότητας, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για αυτό είχε ζητήσει από το Συμβούλιο να ξεκινήσει οι διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 7(1) της Συνθήκης της Ένωσης.

Ειδικότερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εκτιμήσει με εκείνη την απόφασή του ότι στην Ουγγαρία υπήρχαν προβλήματα με το εκλογικό σύστημα, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, των μεταναστών και των προσφύγων, όπως και με όλες περίπου τις βασικές ελευθερίες.

Το 2019 μια έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης είχε παρουσιάσει την ακόλουθη εικόνα για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουγγαρία, με βάση επιτόπια έρευνα που είχε κάνει η Επίτροπος Dunja Mijatović. Η έκθεση συμπέρανε ότι η στάση που υιοθέτησε απέναντι στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο το 2015 η ουγγρική κυβέρνηση, όταν έκλεισε με φράχτη τα σύνορα με τη Σερβία, παραβίαζε τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφύγων, ενώ υπογράμμιζε και τις απόπειρες στιγματισμού και ποινικοποίησης της δράσης των ΜΚΟ. Η ίδια έκθεση διαπίστωνε υπονόμευση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης. Διαπίστωνε επίσης ότι η χώρα είχε πολύ σοβαρά προβλήματα ως προς τα ζητήματα ισότητας και τα δικαιώματα των γυναικών, τις οποίες η ουγγρική κυβέρνηση κυρίως αντιμετωπίζει ως έχουσες την υποχρέωση της γέννησης και ανατροφής παιδιών.

Επιπλέον, ο Βίκτορ Ορμπάν και το κόμμα του έχουν κατηγορηθεί για τη χρήση ξενοφοβικής και αντισημιτικής ρητορικής, για παράδειγμα στην αντιπαράθεσή τους με τον Τζορτζ Σόρος.

Η αμήχανη στάση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος

Όμως, ο Βίκτορ Ορμπάν δεν είναι απλώς ένας ακροδεξιός πολιτικός. Ανήκει συνάμα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τη μεγάλη ευρωπαϊκή πολιτική οικογένεια της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς. Και θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι μέσα σε αυτήν έχει μόνο αντιπάλους.

Είναι αλήθεια ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ύστερα από μεγάλη εσωτερική αντιπαράθεση, είχε αποφασίσει τον Μάρτιο του 2019 να αναστείλει τη συμμετοχή ένταξη του Fidesz, του κόμματος του Ορμπάν. Όμως το κόμμα του παρέμεινε μέλος της κοινοβουλευτικές ευρωομάδας του ΕΛΚ, ενώ δεν μπόρεσαν να αποφασιστούν παραπέρα μέτρα.

Επιπλέον, ο Βίκτορ Ορμπάν έπαιξε ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό της τρέχουσας Επιτροπής υπό την Ουρσουλα φον ντερ Λάιεν. Απέρριψε την υποψηφιότητα του Φρανς Τίμμερμας για τη θέση του προέδρου της Επιτροπής, κατηγορώντας για «άνθρωπο του Τζορτζ Σόρος», συμβάλλοντας στο να μετατοπιστεί ο συσχετισμός σε μια λύση όπως αυτή της κ. φον ντερ Λάιεν, για την οποία είχε τοποθετηθεί θετικά.

Άλλωστε, ο Ορμπάν γνωρίζει ότι όσο και εάν στη δυτική και βόρεια Ευρώπη υπάρχει μια αμηχανία για τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τη διακυβέρνηση, οι απόψεις του για μια πιο σκληρή πολιτική στο μεταναστευτικό και για πιο συντηρητική στροφή στα κοινωνικά ζητήματα βρίσκουν ευήκοα ώτα σε σημαντικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Γι’ αυτό το λόγο και παρά το θόρυβο που προκλήθηκε για τις έκτακτες εξουσίες που ανέλαβε ο Ορμπάν, τα ηγετικά στελέχη του ΕΛΚ απέφυγαν να καταδικάσουν την κίνησή του. Ο πρόεδρος του ΕΛΚ, Ντόναλντ Τουσκ, υπογράμμισε σε ένα tweet ότι είναι γενικά μια κρίσιμη στιγμή για την Ευρώπη και ότι πρέπει να εκτιμήσουμε συνολικά την έκτακτη κατάσταση στην Ευρώπη, χωρίς να μένουμε μόνο στην Ουγγαρία. Ο επικεφαλής της ευρωομάδας του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ απέφυγε να κάνει οποιονδήποτε σχολιασμό των επιλογών Ορμπάν. Ακόμη και η ίδια η κ. φον ντερ Λάιεν απέφυγε να κατονομάσει την Ουγγαρία σε δήλωσή της και μίλησε απλώς για την ανάγκη τα έκτακτα μέτρα να την διαρκέσουν επ’ αόριστον.

Αντίθετα, πολύ πιο επικριτικές ήταν δηλώσεις από κεντροδεξιούς πολιτικούς της Βόρειας Ευρώπης αλλά και από τις υπόλοιπες ομάδες του ευρωκοινοβουλίου.

Ένα ακόμη σημάδι κρίσης του «ευρωπαϊκού σχεδίου»

Η έστω και αμήχανη αποδοχή ότι κάποιος που μόλις απέκτησε δικτατορικές εξουσίες μπορεί να συμμετέχει ισότιμα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, όπως και η προηγούμενη ανοχή στις παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουγγαρία, είναι άλλη μια ένδειξη μιας βαθύτερης κρίσης του ευρωπαϊκού σχεδίου.

Στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποδειχτεί πολύ πιο ικανή να επιβάλλει πολιτικές λιτότητας παρά να προάγει δημοκρατικούς θεσμούς. Και έχει αποδεχτεί διάφορες αποκλίσεις από το «κράτος δικαίου» τα τελευταία χρόνια. Αποδέχτηκε τη μονομερή απόφαση για σφράγισμα του «βαλκανικού διαδρόμου», τότε με πρωτοβουλία και της Ουγγαρία, ενσωματώνοντάς την ουσιαστικά στο πλέγμα των αντιμεταναστευτικών και αντιπροσφυγικών πολιτικών της. Αμφισβήτησε κατ’ επανάληψη το δικαίωμα των λαών να παίρνουν αποφάσεις με αποκορύφωμα τη δήλωση του Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ ότι «οι λαοί δεν μπορούν να αποφασίζουν ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες». Δεν είχε κανένα πρόβλημα με την πρωτοφανή επίδειξη αυταρχισμού που έκανε ο Εμανουέλ Μακρόν απέναντι στο κίνημα των «κίτρινων γιλέκων».

Έτσι και τώρα, βαθιά διαιρεμένη και ανίκανη να επιδείξει αλληλεγγύη απέναντι στην πανδημία, απλώς παρατηρεί την πρώτη περίπτωση δικτατορίας σε κράτος-μέλος.
Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Ανεβάζω μια εξαιρετική συνέντευξη του καθηγητή Κοντογιώργη στο 984 radio της Κρήτης. Η συνέντευξη θα μπορούσε να μπει και στην εσωτερική πολιτική, αλλά και στον πολιτισμό, απλά το ανεβάζω εδώ γιατί, όσα αναφέρει ο καθηγητής, έχουν εφαρμογή σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτά τα οποία αναφέρει, με λίγα λόγια, είναι τα εξής:
  1. Ο ηγεμόνας μας βλέπει σαν μυρμήγκια. Κάτι το οποίο έχω αναφέρει εδώ και πολλά χρόνια και το χρησιμοποιώ ως παράδειγμα πολλές φορές.
  2. Αυτό που τους ενδιαφέρει για την επόμενη ημέρα είναι πώς θα διαφυλαχθεί η συνέχεια του ηγεμόνα. Φυσιολογικό και αναμενόμενο. Προσπαθούν να κρατήσουν στα χέρια τους την εξουσία και, γιατί όχι, μέσω της κρίσης να βρουν την ευκαιρία να την επαυξήσουν.
  3. Τα σαπρόφυτα της διανόησης, που αναμηρυκάζουν αυτά που σχεδιάζουν οι ηγεμόνες. Όλη η διανόηση της χώρας προέρχεται από το εξωτερικό. Από εκεί παίρνει ιδέες τις οποίες δημοσιεύει για δικές τις. Γνωστό και ισχύει για όλα τα κράτη. Κοινές αναφορές, κοινή ιδεολογία, κοινές γραφές.
  4. Νέες σχέσεις ηγεμονίας στον κόσμο (π.χ. Κίνα). Θαυμάζουμε την Κίνα. Φυσικά και θαυμάζουν όλοι την Κίνα. Το απολυταρχικό της σύστημα είναι το όνειρο κάθε πολιτικού στην Δύση. Το έχουμε αναφέρει εδώ και χρόνια, απλά όχι με το παράδειγμα της Κίνας. Όταν με έβριζαν μαζικά γιατί έλεγα για μισθούς καθηγητών στα 650€ δεν έγραφα κάτι διαφορετικό.
  5. Ο ηγεμόνας εγκαθιδρύει την ηγεμονία του μέσα από στρατό και οικονομία, όχι μέσω ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης. Φυσικό και αυτό. Ο δεύτερος τρόπος είναι πολύ δυσκολότερος και χρονοβόρος. Άρα, το πιο εύκολο πράγμα είναι να χρησιμοποιήσουμε την ισχύ για εκβιασμό. Οι κλασσικές διεθνείς σχέσεις, όπως τις παρουσιάζουμε εδώ και πολλά χρόνια.
  6. Ο νέος ηγεμόνας (βλ. Κίνα) εξάγει το νέο μοντέλο του ηγεμόνα (αυταρχισμός). Πλέον, η Κίνα, έστω κι αν στην θεωρία παρουσιάζεται ως κομμουνιστικό κράτος, αποτελεί το κράτος υπόδειγμα της παγκοσμιοποίησης και τον σκοπό που προσπαθούν να επιτύχουν οι παγκόσμιοι ηγέτες. Οι υπόλοιποι παρατρεχάμενοι (βλ. petroheads και 4Τροχοί), απλά επαναλαμβάνουν αυτά που τους λένε για να πάρουν ένα μικρό κομματάκι εξουσίας ή άνεσης στην ζωή τους. Απλοί μεταπράτες δηλαδή, η κλασσική ελληνική ελίτ που σταδιακά κυριάρχησε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Σήμερα κυριαχεί αποκλειστικά στην Ελλάδα, αφού εξουδετέρωση ολόκληρη την παραγωγική μηχανή της χώρας και τα στοιχεία της προηγούμενης ελίτ, που διατηρούσε στοιχεία ελληνικότητας και προτιμούσε την παραγωγή (βλ. όλα τα μεγάλα εργοστάσια που έκλεισαν). Τα ίδια έλεγε και ο μεγάλος Σωτήρης Σοφιανόπουλος εδώ και δεκαετίες.
  7. Την ευημερία της η Δύση την αντλούσε μέσω του μοντέλου της Κίνας. Εννοείται και το λέμε όλοι. Το ίδιο μοντέλο θέλουν να ακολουθήσουν και για τον υπόλοιπο κόσμο.
  8. Οι κοινωνίες τι κάνουν; Αυτή είναι και η δική μου απορία. Το σχολιάζω εδώ και χρόνια. Αλλά, η βλακεία ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν, ώστε να φτιαχτεί μια Ένωση Ελλήνων Οδηγών, όπως υπάρχει σε όλα τα κράτη του εξωτερικού.
  9. Ερώτηση δημοσιογράφου: μετά την κρίση, υπάρχει περίπτωση να έχουμε αντιγραφή του μοντέλου της Κίνας; Προφανής απάντηση. Αυτό θα επιδιώξουν για όλο τον πλανήτη.
  10. Υποβάθμιση δυτικών κοινωνιών. Να το πετύχει ο ηγεμόνας χωρίς αντιδράσεις από τις κοινωνίες. Γι' αυτό το κλείσιμο μέσα, γι' αυτό οι επιθέσεις σε όσους βλέπουν υπερβολικά τα μέτρα, ειδικά σε περιπτώσεις όπως η ελληνική (με ελάχιστα θύματα).
  11. Το τροφοδοτείς και μετά το παρουσιάζεις ως αιτία του δικού σου προβλήματος, σημαίνει ότι σκέφτεσαι να μεταφέρεις το μοντέλο αυτό στο δικό σου σύστημα. Εννοείται και πάλι. Πρώτα δημιουργείς το πρόβλημα, μετά προσφέρεις την λύση και όλοι νομίζουν ότι μόνοι τους το επέλεξαν. Φταίει και ο λαός, όμως.
  12. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε ιδιώτες και να είμαστε (μέσω τεχνολογίας) θεσμοί, εταίροι στο πολιτικό σύστημα. Πόσο καιρό το γράφω κι εγώ; Από εποχής bloka τουλάχιστον το γνωρίζετε εσείς. Μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε άμεση δημοκρατία μέσω εκλογών από διαδίκτυο και ΦΑΝΕΡΗ ψήφο, ώστε να μην υπάρχουν κόλπα και νοθείες, αλλά να υπάρχει και απόδοση ευθυνών στον μέλλον. Αν θυμάστε, είχα αναφέρει πως, όταν φτάσαμε σε κάποια φάση και στο παν/μιο να μην έχουμε αναλώσιμα στο εργαστήριο (π.χ. αντιστάσεις), είπα στους φοιτητές μου να πάνε να κάνουν παράπονα στην Διοίκηση και στο Υπουργείο και να μην κάνουν πορεία μόνο για τους αντάρτες της Κολομβίας και τους αγρότες του Μεξικό. ΚΑΝΕΙΣ δεν δήλωνε, όμως, ότι είχε ψηφίσει ΓΑΠ, αν και στην σχολή το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει σημαντικό ποσοστό στις φοιτητικές εκλογές. Γι' αυτό και ζητάω φανερή ψήφο, ώστε να υπάρχει λογοδοσία μετά.
  13. Μετασχηματισμός της εργασίας σε έργο. Εννοείται ότι ψάχνουν αυτό. Συμβάσεις ημερήσιες, ταμεία στο ενδιάμεσο, ζωή ως δουλοπάροικοι κτλ κτλ που γράφω και πάλι για χρόνια.
  14. Πώς γίνεται παλαιότερα να υποστηρίζεται το κράτος πρόνοιας και σήμερα όχι; Το αναλύει στην συνέχεια. Είναι θέμα καταμερισμού των πόρων. Αν τα φας σε έργα στους Ο.Α. για να στηρίξεις τους εργολάβους, τα δίνεις σε μετανάστες χωρίς φορολογικό έλεγχο, κτλ κτλ, προφανώς και θα φτάσεις σε σημείο να μην φτάνουν για όλους.
  15. Οι κοινωνίες να γίνουν μέρος της εξουσίας, θεσμοί και όχι παίγνιο. Είναι μέσα στο σύστημα ή εκτός συστήματος; Το γράφω επίσης χρόνια. Ή πιέζεις και μπαίνεις μέσα, με άμεση δημοκρατία, δηλαδή δημοψηφίσματα, που μέσω της τεχνολογίας είναι εξαιρετικά εύκολο να πραγματοποιούνται, ή περνάμε στην επόμενη φάση και, μετά το 2050 (ενδεικτικό νούμερο) παύουμε να είμαστε πλέον άνθρωποι με αξιοπρέπεια και γινόμαστε δούλοι ή πάμε προς μαζική εξόντωση, προς όφελος της ελίτ, η οποία κληρονομεί τον πλανήτη (βλ. και τον Χαράρι, ο οποίος γράφει τα ίδια για το μέλλον).
  16. Παγκόσμια διακυβέρνηση, τσιπάρισμα. Αν τσιπαριστούμε για συμμετοχή στην διακυβέρνηση, δεκτό. Αν το κάνουμε για πλήρη έλεγχο, τότε είναι απαράδεκτο. Κάτι παρόμοιο γράφω κι εγώ με τις φανερές εκλογές. Ψηφίζεις φανερά, μετέχεις, γίνεσαι αυτός που πραγματικά αποφασίζει. Διαφορετικά, γίνεσαι δούλος και στο τέλος, αν ζεις μέχρι τότε, σε εξοντώνουν. Το έχω γράψει και αλλού, το όριο είναι το 2050, όταν πλέον όλα θα είναι ηλεκτρονικά και λίγες εργασίες θα γίνονται από τους ανθρώπους.
  17. Ποιος ελέγχει το πολιτικό σύστημα; Αυτό έχει σημασία για να γνωρίζουμε αν το "τσιπάρισμα" είναι αθώο ή όχι. Αυτό ακριβώς που έγραφα και έγραψα και παραπάνω. Ή μετέχεις ή εξαφανίζεσαι. Δεν μιλάμε πλέον για μειώσεις μισθών, αλλά για υποδούλωση ή ελεύθερη ζωή. Αν ξεπεράσουμε το όριο, τότε η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη και μόνο με επανάσταση θα μπορέσει να αλλάξει κάτι. Μόνο που τότε, δηλαδή κάπου το 2050, όπως γράφω, δεν θα αντιμετωπίζουμε τα ΜΑΤ, αλλά τα ρομπότ της ελίτ, οπότε οι ελπίδες επιτυχίας θα είναι λιγοστές. Αυτοί θα είναι κλεισμένοι στα φρούρια και εμείς από έξω, σε συνθήκες MAD MAX ή κάτι παρόμοιο, να παλεύουμε να επιζήσουμε.


Με δύο λόγια: ενώ τα λέμε πολλοί αυτά, η πλειοψηφία του κόσμου δεν μπορεί να παρακολουθήσει γιατί η επιλογή που έχουν είναι οδυνηρή και κοπιαστική. Προτιμούν την "ήσυχη" υποδούλωση, που δεν τους ταλαιπωρεί με σκέψεις και δράσεις.

Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Το βρήκα τυχαία στα αρχεία μου, τα οποία ξαλαφρώνω αυτές τις ημέρες. Ας το ανεβάσω μιας και πρόκειται για εκπληκτική ομιλία:

How I became a CIA whistleblower | John Kiriakou | TEDxFoggyBottom



Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά και επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα, είδηση παρουσιάστηκε τελευταία. Μία δημοσίευση από μία ερευνητική ομάδα* από την Φινλανδία με τίτλο: Asylum seekers and migrants in Lesvos, Greece, 2019-2020 αναφέρει, μέσες άκρες, ότι η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αν. Αιγαίου πρέπει να απομειωθεί προς όφελος των δικαιωμάτων των μεταναστών, που πλέον είναι περισσότεροι αριθμητικά σε σχέση με τους Έλληνες.

Απάντηση δόθηκε από τον Έλληνα πρέσβη στην Φινλανδία, αν και να δεν ξέρω πώς γίνεται να αντιδρά μία κυβέρνηση σε μία επιστημονική δημοσίευση. Το πιο δόκιμο θα ήταν να προωθηθούν δεκάδες άρθρα σε διεθνή περιοδικά με την κατάσταση στην Ελλάδα, τα ελληνοτουρκικά κ.α. τέτοια θέματα, τα οποία, ακόμη και αν απλώς αναφερθούν αντικειμενικά, θα μας δώσουν τεράστιο πλεονέκτημα.

Η εν λόγω δημοσίευση μπορεί να βρεθεί εδώ: Asylum seekers and migrants in Lesvos, Greece, 2019-2020, όπου και μπορείτε να διαβάσετε την περίληψη, αλλά και να την κατεβάσετε ολόκληρη.
Abstract
The research project Asylum Seekers and Migrants in Lesvos, Greece, 2019–2020 focuses on the everyday lives, migration patterns, aspirations and governance of asylum-related migrants on the Eastern Mediterranean island of Lesvos in Greece. The migrants enter the European Union (EU) for many reasons and request asylum as their entry mechanism. The main empirical material consisted of survey responses gathered in Lesvos in November 2019 from 625 asylum-related migrants, whom we also interviewed and observed in the field. In 2019, more than 20,000 asylum-related migrants in Lesvos were governed with biogeopolitics. The preferred geopolitical order at the EU borderlands was developed with biopolitical (mis)management of this migrant population and displacing them from the political debate. The emergency of asylum seekers’ challenging everyday lives was turned into normality. In 2019, unrest frequently took place at the overcrowded and unhygienic reception sites in Lesvos in which the migrants did not know when and how their asylum requests will be processed. More than three out of four migrants left their country of origin due to war or serious political or human rights violations. These reasons mixed with unemployment, need for better education, family reunification, etc. Some made the journey to Lesvos within a few weeks, but most spent more than half a year, and some even several years. Ten kilometers from Turkey’s western coast, Lesvos is a main gateway for asylum-related migrants to the EU. In 2019, 27,049 such migrants arrived at Lesvos (81% more than in 2018). Of them, 70% were Afghans; other large groups included Syrians (12%) and Congolese (6%). In the narrow Turkish waters, the Turkish authorities intercepted two-thirds of boats (3,124 boats) and people (105,325) before they reached the EU. On occasion, fewer than 50 migrants a week arrived at Lesvos, whereas at other times more than 1,000 people. Sending migrants by standard dinghies (35–45 migrants onboard) from the Turkish coast to Lesvos created a monthly turnover of millions of euros for smugglers. Of migrants in Lesvos, 42% were children and 58% were adults (59% men and 41% women). Afghans were by far the largest group (78%), followed by Syrians (8%), Somalis (4%), Dominicans (3%), Congolese (1%) and others (6%). Three internally coherent groups were unemployed men with low education levels (28%); urban residents with high education levels (12%); and highly educated females and female students (9%). The remaining half had diverse backgrounds. In 2019, most migrants were located in and around the Moria reception and identification center. The center’s official capacity is 2,840 persons, but it hosted 18,640 migrants. Up to 15,000 migrants was accommodated in an improvised open-air area with smaller and larger tents around the center. The remaining migrants were situated at the Kara Tepe reception center (around 1,200 people) and smaller sites, including squatted buildings. Most migrants in Lesvos did not feel well. Comparing the situation in Lesvos between 2016 and 2019, slightly more migrants felt safe (21% vs. 26%), slightly fewer felt well treated (30% vs. 28%) and clearly fewer felt mistreated because of their non-European origins (43% vs. 33%). A few learned something useful in Lesvos, mostly English. Trapped in an on-going, slow emergency, migrants were being reduced to ‘bare life’ but they also demonstrated agency and actions. Two out of three saw their future positively. They reached the EU, however, only a minority will gain asylum or residence permit there. A small group of migrants (5%) in Lesvos expressed very positive feelings: very social and work-oriented poorly educated young adults as well as middle-aged men who were active on the Internet and social media. Very negatively felt a larger group (14%): very critical young Afghan men without family in Lesvos but who saw their future positively in the EU; migrants with families in the Moria center, of whom fewer had Internet access and friends; and mostly young adults who were not employed during the journey to Lesvos, of whom very few learned anything useful there and fewer had a mobile phone with Internet access. For many migrants in Lesvos, Germany was their aspired destination in the EU. It represented safety, work and a normal life. Canada, Finland and the Netherlands were also frequently mentioned as destinations. Overwhelming majority of migrants wished to work in Europe. Very few (4%) considered returning to their country of origin: Afghans (1% for sure and 13% maybe), Syrians (6% and 18%) and people from other nations (4% and 14%). Of Somalis, the majority planned or considered a return (12% for sure and 44% maybe). Most asylum-related migrants used the Internet and social media in their country of origin, during their journey and in Lesvos. The longer migrants stayed in Lesvos, the more of them used the Internet, and to know about Europe. Very frequent Internet and social media users sought broad and detailed information to facilitate their asylum-related journey. Inhumane living conditions of the asylum-related migrants in Lesvos must be improved, the asylum reception facilities enhanced and the asylum process made faster and just. The migrants’ transfer to mainland Greece and their resettlement to other EU member states needs to be accelerated. A meaningful safe return needs be provided to those not receiving an EU residence permit. The asylum-related migrants’ complimentary access to the Internet has to be guaranteed during all stages of the asylum process in Lesvos and elsewhere in the EU.
Στην Ελλάδα, αν και δεν έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το θέμα (γιατί άραγε;), έχουν αναφερθεί αρκετά μέσα, κυρίως μετά από αναδημοσίευση. Παραθέτω 2 σχετικές δημοσιεύσεις, απλά για να υπάρχει πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση.

Σε αυτή την δημοσίευση υπάρχει και η απαντητική επιστολή του έλληνα πρέσβη.

“Τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών στην Λέσβο υπερισχύουν της εθνικής κυριαρχίας” !!!
Γιάννης Παγώνης

Μια είδηση που πέρασε δυστυχώς στα ψιλά, αλλά και μια άλλη οπτική της είδησης…

Το φιλανδικό πανεπιστήμιο του Turku δημοσίευσε στις 20 Μαρτίου μια “μελέτη” με τίτλο “Asylum Seekers and Migrants in Lesvos, Greece”… Η θέση των συγγραφέων της εν λόγω μελέτης ήταν ότι “τα ατομικά δικαιώματα των λαθρομεταναστών υπερισχύουν της “υψηλώ ονόματι” (titular nation) εθνικής κυριαρχίας… Με απλά λόγια η Ελλάς έχει τύποις εθνική κυριαρχία στο νησί, διότι η κοινωνική πλειοψηφία έχει αλλάξει…

Ο Έλληνας πρέσβυς στην Φιλανδία κ. Γιώργος Αϋφαντής έδρασε άμεσα και δημοσίευσε την ΕΠΙΣΗΜΗ απάντηση της Ελλάδος, την οποία και παραθέτω σε φωτογραφίες…

Το θέμα ανέδειξε η ιστοσελίδα του Σταύρου Λυγερού slpress.gr…

Η ομολογουμένως εμπεριστατωμένη και αποστομωτική απάντηση/επιχειρηματολογία του Έλληνα πρέσβυ που αποδομεί την “μελέτη”, στην οποία επιχειρηματολογία επικεντρώθηκε και ανλώθηκε και το slpress, καταδεικνύουν ταυτόχρονα κατά την γνώμη μου, την απόλυτα λανθασμένη μεταναστευτική πολιτική που ασκεί η Ελλάς και αποδομεί ΚΑΙ αυτήν… Αποτελεί ένα μανιφέστο κατά της υφιστάμενης μεταναστευτικής πολιτικής… Θα πρέπει να μνημονεύεται σε κάθε ευκαιρία κατά των όποιων κυβερνητικών οπαδών, αλλά και ενώπιον της Δικαιοσύνης… Κατά τα λοιπά, αυτά τα επικαλούμαστε μόνον κάποιοι, κατά την κυβέρνηση, ψεκασμένοι και ακροδεξιοί… Τι εννοώ;;;

Παραδέχεται ότι “η Ύπατη Αρμοστεία εμποδίζει τις Ελληνικές Αρχές να περιπολούν και να αστυνομεύουν την Μόρια αποτελεσματικά”… Παραδέχεται ότι “ένα πλήθος ΜΚΟ ασκούν τεράστια επιρροή πάνω στους μετανάστες διαμορφώνοντας την συμπεριφορά, την στάση, τις αποφάσεις, την διαθεσιμότητα και τις δημόσιες δηλώσεις τους”… Ισχυρίζεται ότι “μπορεί να μην είναι εντελώς αληθές ότι οι ΜΚΟ ασκούν παρασκηνιακά καθοριστική επιρροή στην διαδικασία έγκρισης ή απόρριψης των αιτήσεων γαι χορήγηση ασύλου, ωστόσο αυτό πιστεύουν ακράδαντα οι μετανάστες”… Παρακαλώ προσέξτε το “μπορεί να μην είναι εντελώς αλήθές”!!! Παραδέχεται ότι “οι ΜΚΟ που ασχολούνται με τους πρόσφυγες στην Λέσβο και στην Ελλάδα εν γένει, δεν αποτελούν στην πλειοψηφία τους ενσάρκωση του Καλού Σαμαρείτη της Βίβλου. Διαθέτουν σημαντικούς προϋπολογισμούς και ασήμαντη διαφάνεια. Προκειμένου να εισρεύσουν επιδοτήσεις, οι αφίξεις μεταναστών είναι αναγκαίες για τις ΜΚΟ που σχετίζονται με την διαδικασία ασύλου”… Επανέρχεται και σχολιάζει το “ποιος πραγματικά διοικεί και διαχειρίζεται το Κέντρο (σημ. Μόρια)”, υπονοώντας σαφέστατα ότι τα ασκεί η Ύπατη Αρμοστεία… Παραδέχεται ότι “ενάντια σε όλες Ελληνικές ενστάσεις και ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απεφάνθη και εμμένει ακόμη, ότι οι όποιες επιστροφές μεταναστών στην Τουρκία κατ’ εφαρμογήν της Δήλωσης (σημ. Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας), αφορούν μόνον πρόσωπα που βρίσκονται στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου”… Και συνεχίζει “αποτέλεσμα της ερμηνείας της Δήλωσης ήταν να πλημμυρίσουν τα Ελληνικά νησιά με μετανάστες που εγκλωβίστηκαν σε αυτά, αποκομμένοι από τις παράνομες διαδρομές και κάθε πρακτική δυνατότητα να φθάσουν στον Ευρωπαϊκό Βορρά” (!!!!!!!!!!!!!!!)… Αναφέρεται σεσυγκεκριμένη ΜΚΟ (One Happy Family), η οποία εμπλέκεται (αποδεδειγμένα) στον εμπρησμό του ΚΥΤ… Βρίσκεται και δρα ακόμη αυτή η ΜΚΟ στην Λέσβο, ανεξαρτήτως Μητρώου;;;!!! Και συνεχίζει “τα επί τόπου γεγονότα αποδεικνύουν ότι αυτοί (σημ. πολλές ΜΚΟ) εκτελούν (αυτό που οι μυστικές υπηρεσίες αποκαλούν) μαύρες επιχειρήσεις εις βάρος της Ελλάδος. Την ίδια χώρα που, έως τώρα, έχει ανεχθεί ΜΚΟ που σχετίζονται με την διαδικασία χορήγησης ασύλου (όπως η One Happy Family) στο έδαφός της και έχει προσφέρει πολιτικό άσυλο, ακόμη και την Ελληνική υπηκοότητα, στους υπόπτους” (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)… Καταρίπτει τους ισχυρισμούς της Ελληνικής κυβέρνησης (σημ .ΚΑΙ των αυτοδιοικητικών αρχών, βλέπε π.χ. Δήμος Αθηναίων), λέγοντας “στις περιπτώσεις όμως Αφγανών, Σομαλών, Πακιστανών, Κονγκολέζων, Αλγερινών, Σύριων κλπ η κατάσταση είναι ριζικά διαφορετική. Για όλους αυτούς τους ανθρώπους η Τουρκία αποτελεί ασφαλές καταφύγιο” (!!!!!!!!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι συντάκτες της Έκθεσης διατείνονται ότι η Ελλάδα έχει την νομική υποχρέωση να εξετάζει τις προσχηματικές αιτήσεις των μεταναστών για πολιτικό άσυλο, άσχετα από τον αριθμό τους και τους τρόπους με τους οποίους εκβίασαν την είσοδό τους στην Ελληνική επικράτεια” (διατείνονται !!!!!!!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι συντάκτες υποστηρίζουν ότι πρέπει να συνυπάρχει στην Λέσβο η Ελληνική κυριαρχία με την κυριαρχία π.χ. της Al Nusra ή οποιασδήποτε άλλης οργάνωσης στην οποία οι σχετικοί με το άσυλο μετανάστες υπακούουν. Αυτό βεβαίως συνεπάγεται την ακύρωση της Ελληνικής κυριαρχίας, καθώς, εξ ορισμού, η όποια κυριαρχία υφίσταται ΜΟΝΟΝ εάν είναι αποκλειστική” (!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι μετανάστες στην Λέσβο, και μόνο λόγω του αριθμού, της νοοτροπίας και της στάσης τους, αποτελούν ΑΟΠΛΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ” (!!!!!!!!).

Ένα γκολ από το υπουργείο Εξωτερικών – Η περίπτωση της φινλανδικής "μελέτης"
Οι εποχές κρίσης μπορεί να ανοίξουν "παράθυρο ευκαιρίας" σε μια κοινωνία και ένα έθνος που έχει καταπιεσμένες ζωντανές δυνάμεις. Είναι ευκαιρία να φύγουν οι αποτυχημένες και διαβλητές μετριότητες της διακομματικής ιθύνουσας ελίτ και να εμφανιστούν στη σκηνή άνθρωποι που ανταποκρίνονται στην ανάγκη για νέο ήθος και ύφος.

Από την αρχή της κρίσης του κορονοϊού ο κόσμος ξεχώρισε πρωτίστως την περίπτωση του καθηγητή Τσιόδρα, (οι εσωκομματικές επιθέσεις εναντίον του πέφτουν στο νερό), αλλά και του αυστηρού υφυπουργού Χαρδαλιά. Ωστόσο δεν είναι οι μόνες διακεκριμένες παρουσίες. Πρόσφατα, ο πρεσβευτής μας στη Φινλανδία Γιώργος Αϋφαντής, στο πλαίσιο του όρκου του να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας, απάντησε στις ψευδολογίες δυο καθηγητών που υιοθέτησε το φινλανδικό Πανεπιστήμιο Turku. Υποτίθεται ότι οι δυο καθηγητές έκαναν έρευνα για τους μετανάστες στη Λέσβο. Ξέφυγαν, όμως, από κάθε επιστημονική θεώρηση, προχώρησαν σε φιλοτουρκικές απόψεις και σε υποδείξεις που προωθούν την ιδέα διαμελισμού της Ελλάδας.

Υποστηρίζουν ότι κακώς η Λέσβος θεωρείται νησί που ανήκει στην πατρίδα μας αφού, όπως λένε, η πλειοψηφία είναι αλλοεθνείς που καταπιέζονται από τους Έλληνες. Στην ΕΕ υπάρχουν πολλές πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, όπως ο Σόρος, που επιδιώκουν να φτιάξουν μια "στέγη" για τους μετανάστες, ώστε να μην αποτελούν απειλή για τις ισχυρές χώρες της ΕΕ ούτε να είναι μέσον εκβιασμού τους από τρίτους, όπως ο Ερντογάν. Η Ελλάδα τους φαίνεται κατάλληλη επειδή τη θεωρούν ευάλωτη, οικονομικά εκμηδενισμένη, με το ηθικό της καταρρακωμένο. Οι εταίροι, εκτός της Αυστρίας, άφησαν μόνη την Ελλάδα στον Έβρο.

Η ελληνική αντίσταση τους αιφνιδίασε. Οι δυο καθηγητές του πανεπιστημίου Turku ευνοούν, εκ πρώτης όψεως, τις τουρκικές απαιτήσεις αλλά, βαθύτερα, ανοίγουν τον δρόμο για κάτι πολύ ευρύτερο: τη δημιουργία ακαθόριστης "οντότητας" με στόχο τη γεωπολιτική αλλοίωση του ελλαδικού χώρου, αρχικά στο Αιγαίο. Αντίστοιχα, αυτό προέβλεπε το "σχέδιο Ανάν" για την Κύπρο παραχωρώντας την εξουσία σε τρεις δικαστές, έρμαια ξένων. Γι’ αυτό η τεκμηριωμένη αντίδραση του πρέσβη Αϋφαντή προσφέρει σημαντική υπηρεσία.


Το ευαίσθητο σημείο

Το πανεπιστήμιο Turku και οι δυο καθηγητές δεν ερευνούσαν τη μετανάστευση ως ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλιώς θα ερευνούσαν τι γίνεται π.χ. στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα που πολλοί θεωρούν ότι έχει μετατραπεί σε βούρκο μεταναστών. Αλλά η Ιταλία πέφτει "μεγάλη μπουκιά" σε ένα απλό κολαούζο όπως η Φινλανδία. Το αφήνουν στη Γερμανία να το "ρυθμίσει".

Η έκθεση των δυο καθηγητών αποκτά ιδιαίτερο βάρος επειδή τώρα η Τουρκία, μετά την αποτυχία της εισβολής στον Έβρο, προσπαθεί να μεταφέρει το ζήτημα στην Ευρώπη, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι κακομεταχειρίζεται τους μετανάστες. Τα ψεύδη του Ερντογάν εμφανίζεται να στηρίζει και ο δικηγορικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης διαμαρτυρόμενος προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Μόνο που η παλαιά και εκλεγμένη διοίκηση του τουρκικού συλλόγου είναι στη φυλακή και διαμαρτύρονται οι νεοδιορισμένοι από τον Ερντογάν.

Η μάχη του Έβρου μεταφέρεται στην Ευρώπη και γι' αυτό τέτοιες αντιδράσεις εκ μέρους του υπουργείου Εξωτερικών καθίστανται ζωτικής σημασίας, απαραίτητες. Οι καιροί είναι δύσκολοι και επικίνδυνοι, διότι πολλοί περιμένουν, όπως ο βουλευτής της ΝΔ καθηγητής Συρίγος, ότι το καλοκαίρι θα υπάρξει απόπειρα παραβίασης και των θαλάσσιων συνόρων μας.

Το ευαίσθητο σημείο είναι ότι ο Ερντογάν μπορεί ασφαλώς να αντέξει μια έμμεση αποτυχία απέναντι στους Έλληνες όταν, δηλαδή, υπάρχουν ένθετα πρόσωπα όπως οι μετανάστες. Θα σκεφθεί, όμως, τρεις φορές το κόστος αν χάσει για δεύτερη φορά, στο Καστελλόριζο ή στη Θράκη, σε άμεση αναμέτρηση με τους Έλληνες που απέδειξαν στον Έβρο ότι είναι με το όπλο στο "παρουσιάστε".


Απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών

Οι δυο καθηγητές J. Jauhiainen και Ec. Vorobeva κατηγορούν την Ελλάδα για "εθνοκάθαρση" και «βάναυσο πλήγμα στα δικαιώματα των μεταναστών από την άσκηση της ελληνικής κυριαρχίας», χωρίς την παραμικρή αναφορά στο ρόλο της Τουρκίας. Καταλήγουν υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν ασκεί πραγματική κυριαρχία αλλά μόνο "υψηλώ ονόματι" (titular nation) στη Λέσβο.

Με απλά λόγια λένε ότι το νησί δεν ανήκει κυριολεκτικά στο ελληνικό κράτος, αλλά η εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση έχει ένα τύποις, διακοσμητικό ρόλο. Η έκθεση των δυο καθηγητών στάλθηκε στην πρεσβεία μας στο Ελσίνκι. Αν δεν υπήρχε απάντηση, ο Ερντογάν και κάθε "καλοπροαίρετος" θα έλεγε ότι η σιωπή της ελληνικής πλευράς σημαίνει παραδοχή όσων αναφέρει η έκθεση των καθηγητών.

Τέτοιου είδους "μελέτες" και "ρεπορτάζ" είναι σήμερα πολιτικά όπλα εναντίον της Ελλάδας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Είναι ευχής έργο ότι η διπλωματική υπηρεσία αντέδρασε άμεσα και τεκμηριωμένα κι αυτή την πρακτική πρέπει να εφαρμόζει σε όλες τις περιπτώσεις. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει λόγο να υποδεικνύει στους Τούρκους ποιο είναι το συμφέρον τους και πώς να το υπερασπιστούν.

Προφανώς, αυτοί έχουν τη δική τους αντίληψη και πράττουν αυτά που πράττουν. Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου δεν τολμούσαν καν να σκεφτούν όσα προκλητικά διαπράττουν τώρα, αντιμετώπιζοντας συνήθως ελληνικές παραινέσεις περί νηφαλιότητας. Υπ’ όψιν, τα εύσημα για την πανδημία δεν είναι παντός καιρού ούτε ισχύουν "δια πάσαν νόσον…".
Ευχαριστώ.

* Ο ένας Φινλανδός (γνωστοί φίλοι των Τούρκων) και η άλλη από Ρωσσία (προς το παρόν η Τουρκία τους εξυπηρετεί).
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Έχω πολύ υλικό να ανεβάσω. Ανεβάζω ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και ανησυχητικό άρθρο. Τα έγραφα χρόνια τώρα. Ποιος ακούει όμως;

Η ΜΙΤ οργάνωσε τα επεισόδια που έκαναν οι Αφγανοί στη Μόρια! Ο ρόλος των 70 μαχητών του ΙΣΙΣ
Η ΜΙΤ οργάνωσε τα επεισόδια που έκαναν οι Αφγανοί στη Μόρια! Ο ρόλος των 70 μαχητών του ΙΣΙΣ

Τα επεισόδια με τους λαθρομετανάστες που έγιναν στις αρχές Φεβρουαρίου στη Μόρια της Λέσβου, είχαν οργανωθεί από την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ σε συνεργασία με συγκεκριμένη ΜΚΟ, η οποία είναι σε γνώση των Αρχών Ασφαλείας, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «δημοκρατία»!

Όλα όσα έλαβαν χώρα, αποτελούν την εφαρμογή σε πρακτικό επίπεδο εκπονηθέντος σχεδίου από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που προβάρουν την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης με τη γείτονα.

Συμμετείχαν άνω των 2.000 λαθραίων αφγανικής καταγωγής, κυρίως νεαρής ηλικίας, με διάταξη παρόμοια με αυτή που εφαρμόζουν οι τρομοκράτες τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και, κυρίως, σε πυκνούς κατοικήσιμους ιστούς.
Η στρατιωτικού τύπου επιχείρηση των λαθραίων περιελάμβανε τρομοκράτηση των κατοίκων, περικύκλωση της πόλης από διαφορετικές κατευθύνσεις, φραγμούς συγκοινωνιακών αρτηριών και αποκλεισμό του κέντρου από το υπόλοιπο νησί.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στα επεισόδια κεντρικό ρόλο διαδραμάτισαν περίπου 70 μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, τους οποίους διηύθυναν από 9 έως 12 άτομα – εκ των οποίων ορισμένοι είχαν ακροβολιστεί σε επίκαιρα σημεία, απ’ όπου επόπτευαν και κατεύθυναν την όλη επιχείρηση, επικοινωνώντας με δορυφορικά κινητά.

Από την πλευρά της ΜΙΤ, οργανωτές του όλου ή τμήματος του σχεδίου (όχι μόνο στη Μόρια, αλλά και για όλα τα νησιά στα οποία φιλοξενούνται λαθραίοι), φέρεται ότι είναι ο διευθυντής των ειδικών επιχειρήσεων Ιλχάν Καγιά και ο Μπαϊράκ Σερχάτ με εμπειρία στη Συρία, με τον δεύτερο να επισκέπτεται τα νησιά στα οποία λειτουργούν κέντρα κράτησης.


Τσετσένοι τζιχαντιστές με αλβανικά διαβατήρια

Μεταξύ των διευθυνόντων την επιχείρηση πρόκλησης και κλιμάκωσης των επεισοδίων έλαβαν μέρος και δύο Τσετσένοι τζιχαντιστές, οι οποίοι φέρεται ότι ανήκουν στην εξτρεμιστική ισλαμική τσετσενική οργάνωση «Τάγμα Αναγνωρίσεων και Δολιοφθορών των Τσετσένων Μαρτύρων». Οι ανωτέρω έχουν έρθει στη χώρα μέσω Βουλγαρίας, εφοδιασμένοι με αλβανικά διαβατήρια.

Οι στόχοι της Τουρκίας είναι προφανείς. Πρώτα και κύρια, «προβάρει» όσα σκοπεύει να προκαλέσει στην Ελλάδα με τους αναρίθμητους πράκτορές της που έρχονται εδώ σαν πρόσφυγες που ζητούν άσυλο και εισπράττουν επιδόματα, τα οποία πληρώνουν οι πενόμενοι Έλληνες.

Επίσης, καταπονεί τις δομές του κράτους και εξαντλεί οικονομικά, ψυχολογικά και κοινωνικά τους κατοίκους των περιοχών που δέχονται τα κύματα του κατευθυνόμενου εποικισμού. Οι καταστάσεις που θα αντιμετωπίσει σύντομα η πατρίδα μας θα είναι δύσκολες και οι πολιτικές ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων.

Πηγή: newsbreak
Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Θα μπορούσε να μπει και στο θέμα της εσωτερικής πολιτικής, αλλά και στο θέμα των μεταναστών. Το βάζω εδώ γιατί μας δείχνει πώς γίνεται να ενεργεί ένα σύγχρονο κράτος υπέρ των συμφερόντων του, χωρίς, όμως, να καταφεύγει στην άμεση χρήση βίας. Το μόνο που αξίζει να σημειωθεί είναι πως το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στο παρελθόν. Το γιατί δεν έγινε χωράει μεγάλη συζήτηση.

«Επιθετική επιτήρηση»: Πώς μηδενίστηκαν οι αφίξεις μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου
«Επιθετική επιτήρηση»: Πώς μηδενίστηκαν οι αφίξεις μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου

Η τελευταία βάρκα που έφτασε σε ελληνικό νησί ήταν την 1η Απριλίου, όταν 39 πρόσφυγες και μετανάστες αποβιβάστηκαν στη Λέσβο. Έκτοτε έχουν καταγραφεί και αποτραπεί από το Λιμενικό, 17 προσπάθειες προσέγγισης των νησιών με βάρκες.

Τον μηδενισμό των αφίξεων παράτυπων μεταναστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου έφερε η συστηματική εφαρμογή του δόγματος «επιθετικής επιτήρησης» και η τακτική δυναμικής αποτροπής που υλοποιείται από το Λιμενικό ήδη από τον περασμένο Μάρτιο, όταν κλιμακώθηκε η κρίση στον Έβρο και υπήρχε ανησυχία για το ενδεχόμενο απόπειρας μαζικής μετακίνησης μεταναστών από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, η τελευταία βάρκα που έφτασε σε ελληνικό νησί ήταν την 1η Απριλίου, όταν 39 πρόσφυγες και μετανάστες αποβιβάστηκαν στη Λέσβο.

Έκτοτε έχουν καταγραφεί 17 απόπειρες να προσεγγίσουν βάρκες τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου -συχνά συνοδεία τουρκικών ακταιωρών- οι οποίες ωστόσο έχουν αποτραπεί από σκάφη του Λιμενικού.

Σε μια περίπτωση, στη Σάμο η επιχείρηση αποτροπής βάρκας από σκάφη του Λιμενικού διήρκησε ένα ολόκληρο 24ωρο πριν τελικώς η τουρκική ακτοφυλακή υποχρεωθεί να περισυλλέξει τους επιβαίνοντες στη βάρκα και να τους μεταφέρει πίσω στα τουρκικά παράλια.
Ευχαριστώ.
pipinos1976
Δημοσιεύσεις: 1194
Εγγραφή: 08 Απρ 2011, 23:52

Re: Εξωτερική Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις

Δημοσίευση από pipinos1976 »

Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καθηγητή Μάζη στον Πάρη Καρβουνόπουλο και το militaire.

O καθηγητής Γιάννης Μάζης αναλύει τις τουρκικές κινήσεις και τα διαχρονικά μας λάθη
Ο κ.Γιάννης Μάζης Καθηγητής στο Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, μιλά στο Militaire.gr για τον μ.Κ (μετά κορονοϊό) πλανήτη Γη. Τι θα αλλάξει; Μιλά για τη σύγκρουση "παγκοσμιοποίησης και εθνικού κράτους", προβλέποντας επικράτηση του δεύτερου.
Ο κ.Μάζης αναλύει τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία. Εξηγεί γιατί ο Ερντογάν πρέπει να καταλήξει σε διεθνές ποινικό δικαστήριο και θέτει τα διαχρονικά και διακομματικά ελληνικά λάθη.


Ευχαριστώ.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πολιτικό καφενείο...”